ScannedImage 11

14 Wprowadzenie

znaczne podobieństwa z kopalnymi czaszkami paleoantropów (neandertalczyków): wyraźnie zaznaczone łuki brwiowe (nie ma jednak tu mowy o kostnym grzebieniu nadoczodołowym charakteryzującym neandertalczyka), prognatyzm szczęk, zęby o krótkich korzeniach, lecz dużych jamach na miazgę, grube kości mózgoczaszki. Odrzucenie tych hipotez nie rozwiązało zagadki pochodzenia Australijczyków, toteż nadal padają głosy o głęboko archaicznym charakterze ich fizycznego typu. Arthur Keith sugeruje, że Aborygeni reprezentują pierwotny typ, z którego rozwinęły się trzy późniejsze odmiany człowieka, Grafion Elliot Smith uznał ich za tożsamych myśliwym oryniackim.

Rys. 1. Zasięg szelfu oceanicznego ok. 20 tys. lat p.n.e. w Azji południowo-wschodniej

Bardziej poważne hipotezy związane są z dwiema koncepcjami zasiedlenia Australii. Według jednej, podzielanej przez Abbiego, Maclntosha i Lamacha, jednorodność cech antropologicznych i serologicznych związana jest z zasiedleniem całego kontynentu przez jednorazową niewielką migrację. Zgodnie z obliczeniami Birdsella niewielka grupa rzędu 25 osób (a więc obsada jednej łodzi) mogła w ciągu 845 do 4134 lat (w zależności od warunków) rozmnożyć się do liczby 300 000 i zasiedlić całą Australię. Zróżnicowanie populacyjne tłumaczy się możliwą w ciągu kilkudziesięciu tysięcy lat mikroewolucją.

Według liczniejszych zwolenników drugiej hipotezy Australia została zasiedlona w kilku falach osiedleńczych. Obszarem wyjściowym była prawdopodobnie południowo-wschodnia Azja w górnym paleolicie. Wędrówka trwała kilkanaście tysięcy