ScannedImage 36

Pojęcie bóstwa 39

cia, obudowując się nowym ciałem. Baiame zakazał im drugi raz kąpieli w głębokich dziurach i sprawił, że szczeliny powstałe w wyniku ruchów potworów zalały wody jeziora Narran.

Daramulun²³ „Noga z jednej strony” uKamilaroi, Wiradjeri i Euhlayi, zwany też Tharamulun (Thedorra), Thatha-pun (Wathi-Wathi), Tubung (Ta-thi), jest jedną z hipostaz pomocnika Baiame, jednak dla plemion z grupy Ngaugo: Yuin, Ngarigo i Wolgal sam jest Najwyższą Istotą, obserwującą z nieba ludzkie uczynki. Jest też uważany za totem fratrii, Orła Klinoogonowego lub Sokoła. Rzuca to pewne światło na powstawanie postaci boskich w religii Australijczyków, bowiem w mitach Daramulun jest typowym patronem inicjacji, demonem połykającym chłopców i wymiotującym ich, aby narodzili się na nowo. Pełni więc tę samą rolę co Twany-irika u Aranda, Majutu u Loritja, Witurna u Arabanna, Mutru-Murtu u Warra-munga, Tumana u Kaitish czy Tęczowy Wąż na Ziemi Amhema. Yuin wierzą w obecność Daramuluna na ziemi, gdzie mieści się siedziba jego i jego matki Nga-lalbal. Po wypadkach Czasu Snu przeniósł się na niebo, „gdzie teraz mieszka, patrząc z wysoka na działania ludzi”. W plemieniu Ngaugo mówi się wszystkim inicjowanym chłopcom, że Daramulun przebywa po tamtej stronie nieba, skąd przygląda się, co robią, i odpowiednio reaguje na złamanie tabu.

Zgodnie z mitami Daramulun przybył z północy razem ze swą matką (Emu). Ziemia była naga , jak niebo i twarda jak kamień”, ląd rozpościerał się „tam, gdzie teraz jest morze”. Daramulun posadził pierwsze drzewa na pustynnej pierwotnie ziemi, dał ludziom prawa i nauczył ich obrzędów inicjacji. Odtąd w czasie rytuałów inicjacyjnych na korze rysuje się podobiznę Daramuluna, dźwięk warkotki jest jego głosem, on jest duchem, który zmienia chłopców w mężczyzn. Jak stwierdziła jedna z kobiet z plemienia Thedorra: „wszystko co wiem o Tharamulunie, to że przybywa z dźwiękiem gromu, by zmienić chłopców w mężczyzn. Nazywamy go Papang („ojciec”)”.

Tharamulun żył na ziemi, gdzie nauczył Ngaugo jak żyć. Dał im Kuringal i powiedział, jaką żywność powinni jeść. Kiedy umarł, pochowano go i jego bula-bong (duch) odszedł do nieba Kulumbi. Kobiety wiedzą o nim, ale nazywają go tylko Pabang („ojciec”). Jedynie kiedy młodzieńcowi wybija się zęby, objawia się mu imię Tharamuluna. Widzi on ludzi i jest bardzo rozgniewany, jeśli robią rzeczy, których nie powinni zrobić, np. jeśli jedzą zakazany pokarm²⁴.

Zgodnie z wierzeniami Wiradjeri, jak głosi mit przekazany Mathewsowi w 1896 roku, pierwotnie chłopcy do inicjacji byli przekazywani Dhuramoolanowi, słudze Baiamai, aby poinstruował ich o tradycjach plemiennych. Ten ćwiartował ich, spopielał ciała, kształtował prochy w postać ludzką i przywracał z powrotem do życia już bez górnego siekacza. Nie wszystkich inicjowanych jednak udawało mu się odtworzyć i tłumaczył Baiamaiemu, że zachorowali śmiertelnie. Baiamai nie uwierzył

²³ H o w i 11, op. cit., s. 494 i n., 528 i n.; S c h m i d t, op. cit., 1.1, s. 410 i n., t. III, s. 718-827.

²⁴ H o w i 11, op. cit., s. 495.