ScannedImage 78

Przodkowie totemiczni 81

Wodopoju Choroby, przespał się w Jaskini Choroby Yeleamukmoo zostawiając swą historię i wizerunki na ścianach jaskini, po czym zasnął pod podłogą jaskini, gdzie pozostaje, chyba że nieodpowiedzialnymi hałasami się go obudzi. Wówczas rozgniewany może swoją mocą zniszczyć świat. Jego żony żyją tam razem z nim.

Według Arndta postać i kult Nargorkuna różnią się od kultu wondżinów. Celem kultu Nargorkuna jest przypomnienie młodym członkom społeczności o ich obowiązkach i karze, jakiej mogą oczekiwać w przypadku ich niewypełniania. Koncepcja tego ducha bazuje na idei reprodukcji i ciąży, podczas gdy koncepcja won-dżinów wyraża generalizowaną doktrynę preegzystencji i Czasu Snu, będąc wyższym szczeblem abstrakcji.

Część przodków czy to z racji swego pierwszeństwa, czy posiadanych mocy kreacyjnych uważana jest za potężniejszych od pozostałych. Spośród ich grona wyłonił się prawdopodobnie Tęczowy Wąż. U Aranda jest to para ludzi Jaszczurek Numbakulla bądź Nurramulla. Wielki Kangur Marlu, psy Maletji w Kimberley. Nietoperz Ngunung-ngunung u Wotjoballuk, Muraurai Emu u Yuin, Lohan Wu-runjeri i Kumai.

W centralnej Australii dominuje idea grup przodków (co najmniej pary) przemierzających terytorium plemienne. Im dalej na południe od Aranda, tym bardziej, twierdzą Gillen i Spencer, idea wielu przodków totemicznych przechodzi w w ideę jednego, najczęściej zoomorficznego przodka. Np. u Warramunga występują tylko dwa klany o przodkach grupowych: Tnaballa — klan Roześmianego Chłopca i Mun-ga Munga — kobiety z klanu Jaszczurki.

Przodkowie określani jako Psy Maletji przypłynęli ze strony Oceanu Indyjskiego na wyspę w okolicach King Sound, po czym dostali się na główny ląd i wyruszyli na południe pomiędzy pasmami Napier i Króla Leopolda, tworząc rzeźbę terenu wszędzie, gdzie kopali ziemię w poszukiwaniu wody. Docierając do brodu Fitzroy blisko Wielkiej Pustyni Piaszczystej spotkali zachodni wiatr, który niósł ze sobą zapach wody. Rys. 16. Wizerunek Psów-prawodawców Maletji Poszli jej śladem z powrotem przez z Napier Rangę    Napier Rangę pokonując przełęcz

Windjana aż doszli do dziury w skale Perilama w Barralumma. Tam zdecydowali się zatrzymać i pozostali w postaci rysunków na skale. Psy te także towarzyszyły Jarapiri — Tęczowemu Wężowi z Winbaraku na południu do Ngama. Ślady kultu psów Maletji, w związku ze źródłami wody, odnaleziono nawet tysiąc kilometrów od Kimberley.

Na Pustyni Zachodniej przodkowie i wszystkie kreacyjne istoty noszą taką samą nazwę jak Czas Snu — dingari. Podróżowali oni po całym obszarze Zachodniej