skan0265

268 Elektrochemia

A = K

1000

c

[S - cm² ■ mol *].

(6.12)

Obecnie spotyka się równolegle obie formy zapisu (i obliczeń).

Przykład 6.3. Opór elektryczny naczynka do pomiaru przewodnictwa napełnionego 0,01 M KC1 wyniósł 312,6 O. Gdy to samo naczynko napełniono 0,1 M roztworem NaOH, zmierzony opór wyniósł 19,04 O. Obliczyć przewodność molową roztworu NaOH o tym stężeniu, jeżeli przewodność elektrolityczna 0,01 M roztworu KC1 w temperaturze pomiaru wynosi 0,1413 S • m^_1.

Rozwiązanie. Znając przewodność elektrolityczną roztworu KC1 możemy obliczyć stałą naczynka z równania (6.10):

k = KR = 0,1413 • 312,6 = 44,17 m-¹.

Przewodność elektrolityczna 0,1 M roztworu NaOH wyniesie zatem

k

^NaOH

(/cR)kci

^NaOH

0,1413 • 312,6 19,04

= 2,3199 S-nr¹,

a z równania (6.11) przewodność molowa roztworu NaOH wyniesie

A =

000 • C 1 NaOH

(■R■ i ooo • c)_NaOH

0,1413 • 312,6 19,04- 1000-0,1

= 232,0 - 10“⁴ S

m² • mol

Taka forma podawania wyniku jest czytelna również dla zwolenników zapisu w S • cm² ■ mol^-1. ■

Dla mocnych elektrolitów przewodność molowa maleje ze wzrostem stężenia według empirycznego równania Kohlrauscha:

A=A₀-A'yjc,    (6.13)

gdzie A₀ oznacza graniczną przewodność molową. Uzasadnienia tego równania dostarcza teoria przewodności mocnych elektrolitów Debye’a-Huckla-Onsagera

A =A₀-(AA₀ + B)^.    (6.14)

Uwzględnienie sił tarcia oraz efektu relaksacyjnego i elektroforetycznego prowadzi do równania na przewodność molową w postaci

₂ / 2000/V_A^^1/2

A = A(\ — e~

ew

\ e:₀skT

24nc₀ekT

Aa +

6 tuj

V7,

(6.14a)