skanowanie0018 (30)

,'v_^r

do końca zrozumiane. Najistotniejsze jest, aby widz je przeżył Najważniejsze dla aktorów jest działanie na emocje publiczności. Nikt nikogo: nie ma ochoty pouczać czy umoralniać. Spektakle są niezwykle poetyckie”.

W domu twórców Kliniki Lalek spostrzegawczy zauważą wiszący na ścianie afisz jednego ze spektakli Bread and Puppet Theatre. Nie jest to tylko kolejny element wyposażenia wnętrza, zatrzymany 2:e względu na walory plastyczne. Otóż szef tego teatru, urodzony na Śląsku Peter Schumann, wymieniany jest jako główna osoba inspirująca działania wolimierskiego teatru. Powinowactwa między nimi mają być widoczne na dwóch poziomach: artystycznym oraz światopoglądowym. Jeśli idzie o ten pierwszy, to rzeczywiście widoczne są tu wyraźne wpływy. Schumannowska wizja teatru, wyrosła z doświadczeń kontrkultury lat 60., i    opiera się na przekonaniu, że „Teatr jest jak Chleb, jak

pragnienie. Teatr jest formą religii. To wspaniałe”⁴².' Realizacja tej wizji przybiera formę, barwnych wido-I ' ■    |    wisk plenerowych, .odchodzenia o($^:es^etyki- związanej

j    ;    z elitarnymi poglądami na sztukę, próbami przema-

j    wiania za pomocą znaków i idei odwołujących się do

i    j    potocznych gustów oraz przekonań. -Bread and Pup-

\    pet Theatre wykorzystuje w swoich spektaklach wiel

kie lalki i kukły, aktorów w maskach^-stawiąj ąc raczej j..    na akcję niż dialog; dlatego elimiriuj;Ć^lrólę słowa mó-'

!    wionego, ufając naturalistycziiym - ó^fazórn, gestom'-

!    i muzyce. Ta' ostatnia traktowana jest wyłącznie w ka-^'

i    tegorii samej dla siebie, nie pełni funkcji'służebnej

i    względem akcji czy poszczególnych scen, jak to 'się

}    dzieje w konwencjonalnym filmie i teatrze. Opis to

i    hasłowy tylko, trudno wszelako zaprzeczyć, by tymi

j    samymi środkami wyrazu artystycznego nie operowa-

f » J    ła też wolimierska Klinika Lalek.

T

Powinowactwo światopoglądowe między tymi teatrami odwołuje się z kolei do idei zawartej już w samej ' nazwie Bread and Puppet Theatre. Wedle Schumanna bowiem wszystko robi się wspólnie, zarówno to, co potrzebne jest do przedstawień (maski, rekwizyty), jak i to, co zapewnia przeżycie (wypiek chleba). Podstawowy skład teatru funkcjonuje na zasadach komuny - mieszka razem, dzieli się zarobionymi pieniędzmi, obowiązkową pracą, przygotowanymi posiłkami. Niezwykle istotnym założeniem jest również służenie lokalnej wspólnocie, wśród której ów teatr działa. Idzie tu nie tylko o spektakle wystawiane specjalnie dla sąsiadów, ale i ich wydźwięk. Nie stroni się od politycznej satyry, zabierania głosu w sprawach bieżących, a uznanych za istotne bez względu na to, czy jest to system partyjny w Stanach Zjednoczonych, czy kwestia bombardowania Sarajewa podczas wojny bałkańskiej toczonej na zgliszczach jugosłowiańskiej federacji. Do ważnych wątków należy również promowanie regionu, wprowadzanie ekologicznych rozwiązań, wzmacnianie bądź budowanie silnej, lokalnej tożsamości.

Ponad dziesięcioletnie funkcjonowanie Ekologicznej Wiosłu Sztuki przyciągało doń licznych ludzi, alternatywna społeczność powiększała się, co poskutkowało między innymi tym, że dziś ceny domów są już bardzo wysokiej miejscowi bowiem dobrze wyczuli koniunkturę. Naturalne więc jest, że nie wszyscy angażują się w prace Kliniki Lalek, mało tego - nie wszyscy je popierają. Jęden z pierwszych nowoosadników i „odkrywców” tego miejsca dystansuje się dziś od działalności i ludzi zaangażowanych w teatr, sam natomiast utrzymuje się ze sprzedaży tkanin artystycznych, które wysyła za granicę. Inna z osób specjalizuje się w masażach shiatsu (klienci podobno przyjeżdżają nawet zza zachodniej granicy), warsztatach szamańskich,