'
.
Wiele dzieci przychodzi do przedszkola z określonymi dysfunkcjami i konieczne jest podjęcie oddziaływań terapeutycznych, które mogą zapobiec występowaniu niepowodzeń w dalszej nauce dziecka. Wczesne wykrycie tych zaburzeń i podjęcie systematycznej pracy wyrównawczej jest podstawowym czynnikiem w przygotowaniu dzieci do podjęcia nauki w szkole.
W niemal każdej publikacji dotyczącej wychowania przedszkolnego możemy znaleźć zdanie: „Zabawajest podstawową formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym”. Podkreślane są wspaniałe właściwości zabawy - to, że w zabawie konieczna jest aktywność, że zabawa rozwija inicjatywę i samodzielność, że nie stawia żadnych granic, wyzwala indywidualne rozwiązania. Trzeba więc koniecznie połączyć te dwa aspekty pracy - zabawę i ćwiczenie.
Co robimy jednak, gdy chcemy prowadzić z dzieckiem pracę korekcyjno-stymulującą? Odrywamy je od zabawy, zapraszamy do stolika, aby „poćwiczyło”.
Robimy to w sali, gdy inni koledzy i koleżanki bawią się, gdzie często jest gwar i hałas. Nic więc dziwnego, że dziecko czasami buntuje się i nie jest zdolne do skorzystania z oferowanej mu pomocy. Wysiłek osób, które dostrzegają i wiedzą jak pomóc dziecku w przezwyciężaniu jego trudności, nie przynosi w tych warunkach oczekiwanych efektów.
7