* . \\o zaleca się okłady z ichtiolu. Nie leczona róża prowadzi do powikłań, pod posta-
lia naczyń limfatycznych i żylnych.
groźniejszych zakażeń przyrannych należą: tężec, wścieklizna i zgorzel gazowa.
(telanus) - bardzo groźna choroba zakaźna, wywołana laseczką tężca (Clostńdium Tetanospazmina - ncurotoksyna, produkowana przez bakterię atakuje komórki ner-, wywołując wzmożone napięcie i napadowe skurcze mięśni szkieletowych oraz działa *e na czerwone ciałka krwi. Rozwojowi tężca sprzyjają warunki beztlenowe, spotykane ■h głębokich.
res inkubacji choroby wynosi najczęściej około 7-14 dni. Pierwsze objawy, to skurcze żuchwy (szczękośeisk - trismus), mimicznych twarzy (uśmiech sardoniczny - risus mrzonicus), karku i tułowia (łukowate wyprężenie ciała - opistotonuś). Porażenie mięśni rhowych stanowi bezpośrednie zagrożenie życia chorego. Rokowanie jest bardzo po-Ł zagrażające zgonem. Leczenie polega na oczyszczeniu zakażonego miejsca środkiem ynfekującym, podanie anatoksyny przeciwtężcowej oraz hospitalizacja na oddziale inten-iej opieki medycznej. Jedyną z metod zapobiegania tej chorobie są szczepienia przeciw->we. Konieczne jest powtarzanie tzw. szczepień „przypominających” w ciągu całego ży-nie rzadziej niż co 10 lat. Szczepienia te są bardzo skuteczne, a zarazem bezpieczne.
Wścieklizna (lyssa, rabies) jest ostrą chorobą wirusową, odzwierzęcą, atakującą system nerwowy (mózg i rdzeń kręgowy) człowieka. Do zakażenia (zwierząt lub człowieka) docho-±n na drodze kontaktu bezpośredniego (pokąsanie lub oślinienie). Wirus obecny jest w ślinie chorego zwierzęcia (np. lisa, nietoperza, psa, kota i in.). Nie leczona w większości przypadków prowadzi do śmierci. Okres inkubacji choroby wynosi najczęściej 20-60 dni.
U ludzi, w początkowym okresie choroby (około 2 miesięcy od chwili zakażenia) występują objawy ogólne. Gorączka, ból głowy, wodowstręt, sztywność karku, zaburzenia orientacji. Następnie pojawiają się skurcze przepony i gardła, prowadzące do duszenia i dławienia. Stan zejściowy choroby, to drgawki, halucynacje, śpiączka, a następnie zgon.
W przypadku pokąsania ofiary przez podejrzane zwierzę należy natychmiast zranione miejsce dokładnie umyć wodą i mydłem, przemyć wodą utlenioną i pozwolić ranie się wykrwawić, następnie zabezpieczyć miejsce opatrunkiem jałowym. Należy szybko zgłosić się do lekarza, aby otrzymać surowicę przeciwko wściekliźnie i szczepionkę. Do dzisiaj nieznany jest swoisty lek na tę chorobę. Jeśli zwierzę posiada właściciela, należy uzyskać informację, czy ma aktualne szczepienia. Jeżeli jest to możliwe, zwierzę powinno być schwytane przez służby weterynaryjne, poddane obserwacji i badaniu.
47