skanuj0048 (55)

Praca z dziećmi z FAS - podstawowe założenia

w bliskich relacjach są nieprzewidywalne, nie odpowiadają naszym oczekiwaniom opartym na doświadczeniach budowania relacji z innymi ludźmi. Dorosły winien być przygotowany na diametralnie różne zachowania dziecka, nieadekwatne do tych, które były przed chwilą. W jednym momencie będzie nas ono zapewniało o swojej miłości, a w następnym zachowywało się tak, jakby nas nienawidziło. To bardzo trudne dla dorosłego, który przebywa z dzieckiem. Łatwo wtedy zareagować w taki sposób, który pogłębi jeszcze jego problemy z przywiązaniem.

Dorosły winien mieć świadomość problemu, przede wszystkim ciągle pamiętać, że zachowania dziecka są efektem zaburzonego przywiązania, nie są więc sposobem lekceważenia dorosłego czy świadomą reakcją. Są odtwarzaniem „matrycy” relacji z matką w pierwszym okresie żyda. Reakcje osoby pomagającej mogą przyczynić się do pogłębienia jej dysfunkcyjności lub pozytywnych zmian.

Podstawą sukcesu jest konsekwencja, derpliwość, nie uwikłanie się w proces manipulowania naszymi emocjami przez dziecko.

Założenia pracy z dzieckiem z FAS:

1.    Restrukturyzacja otoczenia w celu ograniczenia nadmiernej stymulacji umysłowej i fizycznej.

2.    Zmniejszanie nadwrażliwości sensorycznej.

3.    Konsekwencja (powtarzalność bodźca).

4.    Stałość otoczenia.

5.    Polisensoryczność pomocy (różnorodność bodźców).

6.    Budzenie motywacji wewnętrznej.

7.    Pamiętanie o zaburzeniach przywierania u dzieci z FAS.