skanuj0159

W sumie można stwierdzić, iż zadania planowania strategicznego, które z założenia ukazują się jako oczywiste uzupełnienie określania celów i zadań, w rzeczywistości stają się niezwykle złożone. Trzeba być więc ostrożnym i przewidującym:

•    Omówione wyżej tendencje są charakterystyczne dla dużych przedsiębiorstw dysponujących złożonym, skomplikowanym systemem zarządzania. Można przyjąć, iż pierwsze użyteczne dla nich zabiegi polegają na opracowaniu planu działania (jeśli to możliwe w formie pisemnej i sformalizowanej).

•    W przedsiębiorstwach, które zajmują pozycję domninującą lub znajdują się w relatywnie stabilnym otoczeniu nie ma potrzeby tworzenia równie złożonego systemu. Wydaje się jednak, że im otoczenie jest bardziej stabilne, tym lepsze wyniki osiągają przedsiębiorstwa, które planują. Ale wtedy, gdy otoczenie jest niestabilne, nie wydaje się, aby przedsiębiorstwa, które nie mają sformalizowanego planu, były bardziej sprawne.

•    W rzeczywistości najważniejszym problemem jest wypracowanie przez kierownictwo przedsiębiorstwa wizji strategicznej odrębnej od planowania „budżetowego”. W tym znaczeniu procesy myślenia strategicznego i procedury planowania są komplementarne i mogą się wzmacniać poprzez system pilotażu i system planów działania (będzie o tym mowa w rozdziale ostatnim). Najważniejszym problemem jest więc istnienie systemu informacji strategicznej dostosowanego do dziedziny działalności przedsiębiorstwa.