skanuj0009 (400)

Jeśli akcja resuscytacyjna nie doprowadza do powrotu samoistnego krążenia, wchodzą w grę dwie możliwości:

® przerwanie dalszych prób,

© wspomaganie krążenia metodami mechanicznymi.

Przy podjęciu decyzji o przerwaniu dalszych prób resuscytacji należy uwzględnić szeregi czynników, takich jak:

® warunki lokalne i dostępność doraźnej pomocy medycznej,

© nagłe zatrzymanie krążenia w odległym terenie, gdzie doraźna pomoc medyczna nie Ą może dotrzeć,

© upływ czasu pomiędzy zatrzymaniem krążenia a podjęciem podstawowych zabiegów ratowniczych.

Ma to podstawowe znaczenie dla przewidywani! wyniku z zachowanymi funkcjami neurologicznymi, tzn. gdy czas ten wynosi ponad 5 minut, rokowanie jest niepomyślne z wyjątkiem sytuacji, w których istnieją czynniki sprzyjające przeżyciu, jak hipotermia lub wcześniejszo przyjmowanie przez ratowanego leków uspokajających.

Przeżycie zdarza się rzadko, jeśli w ciągu 30 minut od zatrzymania krążenia nie wykonuje się defibrylacji, podania właściwych leków lub obu tych czynności łącznie. Każdy przypadek trzeba oceniać w sposób indywidualny uwzględniając cechy śmierci sercowej, uszkodzenia mózgu i ostateczne rokowanie.

Resuscytację należy kontynuować, gdy jednocześnie podejmuje się leczenie przyczynowa takie jak: odbarczenie odmy prężnej opłucnej i nakłucie worka osierdziowego w przypadki! tamponady serca. Ostateczny wynik nagłego zatrzymania krążenia spowodowanego pnzsfl hipowolemię wskutek krwotoku jest z reguły niepomyślny. Do czynników, które trzdfl w takim przypadku uwzględniać, należy szansa uzyskania natychmiastowej pomocy banlfl doświadczonego chirurga i bardzo szybkie zorganizowanie przetaczania krwi.

Istnieje ponadto wiele innych nie rozwiązanych dotąd problemów etycznych, jakie pojawifl ją się w związku z resuscytacją, do których należy:

• stwierózeme |§iRs    prowadzących do śmierci należą: defta^H

tacja, rozległe zniszczenie czaszki i mózgu, przepołowienie tułowia, rozkład ciała, sffl

12