061 4

Zbliżenie kolejnego atomu wodoru do powstałej cząsteczki Hj nie doprowad/i do jego związania z cząsteczką, ponieważ orbital trzeciego atomu nic może się nałóż)^ na orbital cząsteczki. Nic pozwala na to wspomniana wcześniej zasada Pau-licgo. Widać. Ze wiązanie kowalencyjne ma charakter nasycony. Parę elektronów wiążących zapisuje się na dwa sposoby: dwoma kropkami : lub kreską Przykła-dowx> w cząsteczce wx>doru H : II lub H-H W wyniku połączenia się atomów tego samego pierwiastka powstaje wiązanie kowalencyjne, w który m wiążąca para elektronowa w jednakowym stopniu należy do obydwu atomów. Kształt wspólnej tzw chmury elektmnowej. będącej ilustracją graficzną orbitalu molekularnego, podano na ryc. 4.2.

Ryc. 4.2. .Chmura elektronowa” cząsteczki wodoru.

Wiązania kowalencyjne mogą występować takZe między atomami, których elektrony uzupełniają się do oktetu, na przykład między dwoma atomami chloru Cl: G lub między dwoma atomami wodom i jednym atomem tlenu w cząsteczce wody H : O: Ił. inaczej H-O-łf. Te ostatnie wiązania mc są na ogół czysto kowalencyjne. Elektrony mają pewne szanse przebywania częściej przy jednym z jąder, wtedy wiązanie ma charakter częściowo jonowy. Na przykład w cząsteczce HCI prawdopodobieństwo przebywania elektronu w pobliżu bardziej clcktroujemncgo chloru jest w iększc. dlatego wiązanie w HCI ma w 209r charakter jonowy, a w 8OT- kow alencyjny. W granicznym przypadku przyjmuje się. że para elektronów może się całkowicie zbliżyć do jednego z atomów i utworzyć typowe wiązanie jonowe

4.1.3. Charakter kierunkowy i nasyceniom v wiązań kowalencyjnych

Wiązania kowalencyjne mogą mieć różny charakter, w zależności od rodzaju orbitali atomowych tworzących jc. Dwa elektrony o orbitalach typu s lub jeden % i drugi p. lub obydwa typu p. ustaw ione wzdłuż ich osi podłużnych (ryc. 4.3). tworzą orbitale molekularne typu o. Wiązania utworzone przez tego rodzaju elektrony nazywają się wiązaniami a i mają charakter kierunkowy i nasyceniowy. Przykład wiązania o w cząsteczce H,0 przedstawia ryc. 4.4. Dwa elektrony p atomu tlenu (ls²2s^:2p⁴>

61