str 015

— zniekształcenia otworów nitowych lub nitów w blasze wskutek zbyt dużego nacisku nitów na ściany otworów.

Dlatego w ogólnym przypadku przy obliczaniu połączeń nitowych należy sprawdzić trzy warunki wytrzymałościowe.

1. Warunek na rozerwanie blach

Jeśli przyjąć schemat z rys. 7.8, gdzie: F jest siłą, jaką przenosi połączenie, g — grubością blachy, b — szerokością blachy, d — średnicą otworu nitowego, p-q — niebezpiecznym przekrojem blachy, to warunek wytrzymałościowy na rozerwanie blachy jest następujący

o

r

F

(b - nd)g

* K (^lub Kj)

(7.4)

We wzorze tym n jest liczbą nitów (otworów), a k_r — dopuszczalnym naprężeniem na rozerwanie materiału blachy. Ze wzoru tego wynika, że maksymalna siła, jaką może przenieść blacha, nie powinna przekroczyć wartości

F ś (b- nd)gk_r (lub k_rj)    (7.5)

Jeśli szew nitowy jest wielorzędowy, to przekrój niebezpieczny blachy przechodzi przez skrajny rząd nitowy. Jeśli rzędy szwu nitowego wielorzędo-wego są niepełne (rys. 7.6), to należy sprawdzić także przekroje przechodzące przez następne rzędy szwu. Te przekroje oblicza się na siłę mniejszą od pełnej siły o wartość, jaką przenoszą poprzednie rzędy nitowe.

P I

Rys. 7.8. Rozrywanie blach w połączeniu nitowym

15