Strona091

Najczęściej używanymi utleniaczami są azotan barowy, a dla miWn o smudze czerwonej — azotan strontowy.

Podstawową substancją palną mas smugowych jest wyłącznie magnez. Przeszkodą w stosowaniu aluminium są trudności zapalali Im mas aluminiowych.

'Zmniejszenie prędkości palenia mas smugowych można osiągnąć wprowadzając do nich pewną ilość organicznego lepiszcza: »vwiczaniu wapnia, szelaku, asfaltytu, etylocelulozy lub innych.

W tablicy 59 podano składy mas o smudze białej i czerwonej.

Tablica 59

Skład i wskaźniki świetlne mas o smudze białej i czerwonej*

Składniki		Zawartość		składników w %
	1	2	3	4	5	(i	7
Azotan barowy Nadtlenek barowy Azotan strontowy Magnez Stop AM Szczawian sodowy Szczawian potasowy Polichlorek winylu Lepiszcze—żywica	55 35 10	65 ‘*5 10	49 ■ iii 15	52 40 6 o	30 3 44 8 6	60 30 10	62 8 6
Prędkość palenia mm/sok	4,7	3,1	4,0	—	—	3,1	—
Knergia świetlna
właściwa cd-sek/g	5300	4400	6500	—	• —	4400	—

• Dane o prędikości palenia i o energii świetlnej właściwej dla mas 1—3 i masy 6 »l«ł!u z książki I. Bystrowa: Kratkij kurs pirotechnii, str. 112. Badania pro-Hil/nno z masami zaprasowanymi w osłonkach o średnicy około 10 mm.

Oprócz składników wymienionych w tablicy 59 stosuje się •' masach smugowych: nadtlenek strontowy, węglan strontowy, ! fluorek strontowy, grafit, krzemek wapniowy i inne.

światłość i czas palenia mas smugowych oznacza się niekiedy firny spalaniu statycznym (rys. 35). Próba taka w większości przytułków nie może dać jednak pewnej oceny światłości mas w czasu lotu. Zwykle w czasie lotu prędkość palenia nieco zwiększa >: w porównaniu z prędkością palenia w stanie statycznym; v!utłość również się nieco zmienia.    \

Najbardziej celowe byłoby prowadzenie prób laboratoryjnych warunkach najbardziej zbliżonych do warunków, w których się

Ł

je praktycznie stosuje. Oznacza to, że należy przy badaniu nadać obroty smugaczowi, umieścić smugacz w tunelu aerodynamicznym i zastosować ciąg powietrza o prędkości zbliżonej do prędkości lotu pocisku.

ma oznaczenie gęstości zaprasowanej ma-    Fotoogniwo

sy. Niekiedy bada się masy pod mikrosko

Oprócz podanych prób duże znaczenie

Rys. 35. Położenie smugaczy przy lo-tometrowaniu

pem w celu ustalenia ewentualnych pęk

nięć masy. W pewnych przypadkach bada Rys. 35. ] się również prędkość palenia przy ciśnie- smugaczy

niach wysokich i niskich. Jednak ostateczną ocenę jakości smugaczy można uzyskać przy próbach poligonowych.

Bibliografia

1.    I. W. Bystro w: Kratkij kurs pirotiechnii, Oborongiz, Moskwa 1940, str. 107—112.

2.    H. E p p i g: German Tracer Composition, London 1945.

3.    S. Mik^- Trassirujuszcze bojepripasy, Statja w sbornikic GAU RKKA „Pirotcchnija", Chimtiechizdat, 1933.

4.    G. M. Trietjakow: Bojepripasy artillerii, Wojcnizdat. Moskwa 1947, str. 209—211.

5.    G. Girszland, S. Rioh lin:    Tiechnologija izgotowlenija tras-

sierow, Army Ordnance, 32, nr 164, 1947.