farmakologia 3 wykl0050

wierzchołku korzenia. Najczęściej używane są 2% roztwory lidokainy. Podawane w ilości 0,2 - 0,4 ml/ ząb.

Działania niepożądane:

LZM mogą wpływać na czynność wszystkich narządów, w których

napo wstają i przewodzone są impulsy elektryczne. Wpływają one on obwodowjj i

OUN, zwoje układu autonomicznego, układ bodźcoprzewodzący serca, złącze

I

nerwowo-mięśniowe oraz mięśnie poprzeczni prążkowane i gładkie. Podstawowe znaczenie ma jednak ich wpływ na OUN i serce oraz rakcje uczuleniowe.

OUN:

LZM mogą powodować pobudzenie OUN, a więc, niepokój, drżenia i

r

drgawki kloniczne. Śmierć może być wynikiem porażenia ośrodka oddechowego.

Układ bodźcoprzewodzący serca:

LZM zmniejszają pobudliwość i siłę skurczu mięśnia sercowego, zwalniają przewodzenie bodźców oraz przedłużają czas refrakcji.

Niektóre LZM stosowane są w leczeniu zaburzeń rytmu serca jako leki antyarytmiczne (lidokaina).

Przedawkowanie grozi wystąpieniem niemiarowości i bloku serca co może być przyczyna zgonu.

Postępowanie w przedawkowaniu LZM polega na:

•    Zaprzestaniu podawania LZM

•    Zapewnieniu drożności dróg oddechowych

•    Podaniu tlenu do oddychania

6