\iiKirrzrhnir dragon? Z betonu cementowego
Or
mu
K kdK
(5.19)
gdzie:
amax - maksymalne naprężenia rozciągające w warstwie betonowej obliczone w modelu,
ab - naprężenia niszczące dla liczby obciążeń 106 i p.p. 50%, tabela 5.5,
V P„ -sumaryczna liczba osi obliczeniowych w prognozowanym okresie eksploatacji,
b - współczynnik wynikający z badań zmęczeniowych (nachylenie krzywej zmęczeniowej), tabela 55,
k,-współczynnik zależny od rozrzutu wyników badań zmęczeniowych,
u - parametr zależny od poziomu prawdopodobieństwa dla rozkładu Studenta,
6 - odchylenie standardowe w badaniach zmęczeniowych, kd - współczynnik uwzględniający występowanie szczelin o wartości jw., kc - współczynnik uwzględniający niedopasowanie modelu do warunków rzeczywistych; dla nawierzchni betonowych przyjmowany jest jako 15 w przypadku, gdy przy wymiarowaniu stosuje się wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu określaną za pomocą metody brazylijskiej.
W metodzie podano również algorytm obliczania zbrojenia dla przypadku płyt ciągłych zbrojonych oraz kotew i dybli. Zbrojenie ciągłe podłużne oblicza się z zależności:
(520)
p - 0,67 (ft/3,3)
gdzie:
p - procent zbrojenia na 1 m szerokości płyty, f - wytrzymałość na rozciąganie przy ściskaniu betonu [MPa].
Zalecana średnica prętów wynosi od 12 do 16 mm.
Średnica, długość i rozstaw dybli uzależnione są od grubości płyty. Przykładowo dla płyty o grubości od 0,21 do 0,28 m średnica dybią wynosi 30 mm, długość 0,45 m, a rozstaw ÓJ30 m.
Warunek mrozoodporności
W metodzie tej sprawdza się warunek mrozoodporności konstrukcji: obliczając wymagany opór cieplny konstrukcji, zależny m.in. od wskaźnika mrozowego i porównując go z oporem rzeczywistym konstrukcji, obliczonym na podstawie współczynników przewodności cieplnej wbudowanych materiałów.
Metoda ta została opublikowana w 1994 roku przez Ministerstwo Transportu Wielkiej Brytanii oraz zmodyfikowana w 2001 roku 15.41. Modyfikacja dotyczyła min. rozstawu szczelin w przypadku płyt zbrojonych. Metoda ta zastąpiła wytyczne z 1987 roku - Notę HD/87.
Założenia metody
Metoda służy do projektowania nawierzchni betonowych następujących rodzajów:
- płyta betonowa niezbrojona ze szczelinami dyblowanymi,
- płyta betonowa zbrojona ze szczelinami,
- płyta betonowa o zbrojeniu ciągłym bez szczelin,
- płyta betonowa o zbrojeniu ciągłym bez szczelin jako podbudowa, a na niej ułożona warstwa ścieralna z mieszanki mineralno-asfaltowej, np. beton asfaltowy.
W metodzie tej każdy z wyżej wymienionych rodzajów płyty ułożony jest na sztywnej podbudowie typu chudy beton lub kruszywo stabilizowane cementem. Podbudowa może być układana na podłożu o wskaźniku CBR z 15%. leżeli podłoże nie ma takiej nośności, to należy je ulepszyć. Szczeliny poprzeczne, o ile występują, są dyblowane.
Model obliczeniowy
Metoda ta nie podaje modelu obliczeniowego; do wymiarowania służą podawane wykresy. Schemat konstrukcji przedstawiony jest na rys. 5.4.
Rys. 5.4. Schemat konstiukcjl nawierzchni betonowej w metodzie brytyjskiej
99