strona (151)

W_R = crf/\,(7₂⁴ - r,⁴).

gdzie:

A) = powierzchnia 1 cm² emitująca energię cieplną w temperaturze 7,,

E = czynnik, który bierze się pod uwagę przy określaniu mocy emisyjnej powierzchni e, i e₂ w temperaturach 7, i 7₂. Dotyczy to powierzchni emisyjnej płaskiej (e,) lub wypukłej (e₂), z których energia cieplna jest emitowana na wszystkich długościach fal - prostopadle do powierzchni płaskich (e_nof) albo bez szczególnego kierunku, w przypadku powierzchni stycznych lub cylindrycznych ie_hem) wartość E waha się od 'A do 1,

J₂ = temperatura powierzchni człowieka schładzanego - przy wewnętrznej ciepłocie ciała 36,6°C = 309,75 K,

7,    = temperatura powietrza otaczającego ciało, schłodzonego w wymienniku

ciepła do 77 K = -196°C.

W tych warunkach krańcowo zimne powietrze drogą promieniowania, gwałtownie przyspieszonego, ale i drogą kondukcji (pył lodowy z wydechowej pary wodnej i C0₂) w ciągu jednej godziny schłodzi powłoki ciała ludzkiego, które utraci 1305 kcal.

W ciągu 3 minut będzie to utrata ciepła wielkości 65,2 kcal, w ciągu 2 minut ekspozycji na krańcowe zimno 43,5 kcal, a w ciągu 1,5 minuty - 32,6 kcal.

Utrata ciepła jest zatem mała przy ekspozycji 3-minutowej, równa wartości kalorycznej 1 jajka, przy krótszych ekspozycjach występują jeszcze mniejsze straty ciepła. W tych warunkach temperatur i czasu ekspozycji nie może wystąpić hipoter-mia. Możliwe są jednak drobne uszkodzenia termiczne skóry l°. Natomiast zabieg leczniczy (tego rodzaju) jest wystarczająco silnym bodźcem, aby spowodować stymulację ośrodków termoregulacji do konserwacji ciepła, jego dystrybucji do okolic schłodzonych powłok i produkcji ciepła (ćwiczenia po zabiegu).

Istotą leczniczego stosowania zabiegów chłodzących i krioterapii, w różnych jej odmianach temperaturowych i różnych wielkościach schładzanych pól, jest przyspieszanie i pogłębianie procesów promieniowania, przewodzenia, parowania i przenoszenia ciepła.

W kriostymulacji obowiązuje zasada, że konieczne jest przestrzeganie ściśle określonych parametrów temperatury, czynników chłodzących i czasu działania temperatury tak, aby nigdy nie dochodziło do miejscowych odmrożeń i martwicy, a także hipotermii, natomiast pożądane są wybiórcze reakcje nerwowo-hormonalne podwzgórza o regulująco-leczniczym charakterze.

Aparaty do kriostymulacji

W kriostymulacji stosuje się następujące rodzaje chłodziwa:

-    ciekły azot,

-    schłodzone powietrze,

-    lód.

Kriostymulację stosuje się jako:

-    zabiegi miejscowe z krioaplikatora,

-    zabiegi całkowite w kriokomorze wieloosobowej lub jednoosobowej.

151