strona (349)

Ryc. 7-13. Jonoforeza chlorku litu w leczeniu guzków dnawych (kryształów). Jon litu wypiera jon sodu z nierozpuszczalnych cząsteczek moczanu sodu. tworząc moczan litu. który ulega rozpuszczeniu we krwi.

tlenku sodu na katodzie. Wodorotlenek sodu. znany wszystkim jako ług sodowy, jest przyczyni) trudno gojących się ran powstałych w wyniku rozpuszczenia tkanek. Skutki działania ługu, w postaci uniesionych ponad powierzchnię skóry zmian o różowej barwie, można zwykle zaobserwować zaraz po zabiegu. W kilkanaście godzin później powstaje sącząca się. szarawa rana. Leczenie polega na cierpliwym podawaniu antybiotyków i zakładaniu jałowych opatrunków. Oparzenia pod anodą występują rzadko, w związku z utwardzającym działaniem dodatniego bieguna, i mają postać stwardniałych. zaczerwienionych obszarów przypominających strupy. Postępowanie jest identyczne jak w przypadku oparzeń chemicznych. Zwiększone wydzielanie się kwasu lub zasady jest bezpośrednio związane ze zbyt dużym natężeniem prądu albo. częściej, zbyt dużym jego zagęszczeniem. Nie należy kierować się tradycyjną zasadą podawaną w podręcznikach, zgodnie z którą natężenie prądu powinno wynosić 1 mA na każdy 1 cm². Zalecane bezpieczne wartości natężenia podano w podrozdziale „Przeprowadzanie zabiegu”.

Oparzenia termiczne

Powstawanie zbyt dużych ilości ciepła w obszarach o dużej oporności prowadzi do oparzeń, tak samo zresztą, jak każda inna postać energii cieplnej. Obszary

0    podwyższonej oporności występują wokół piegów i innych stwardnień. Jednak najwięcej oparzeń termicznych powstaje wtedy, gdy elektrody nie są wilgotne, gdy zmarszczki uniemożliwiają odpowiednie przyleganie elektrod do skóry lub gdy na zaokrąglonej partii ciała kładzie się sztywną, nie przyjmującą kształtu ciała elektrodę, w wyniku czego między elektrodą

1    skórą pozostaje warstwa powietrza (wysoka oporność). Kolejną przyczyną oparzeń termicznych może być niedokrwienie tkanek, do którego dochodzi wtedy, gdy na elektrodę działa cala masa ciała pacjenta. W wyniku tego krew z obszaru nad elektrodą zostaje „wyciśnięta" i nie może ochładzać tkanek (jak każda płynąca ciecz). Zapobiec tego rodzaju oparzeniom można stosując lekkie woreczki z piaskiem. niezbyt mocno zaciśnięte gumowe opaski oraz zalecając pacjentowi częste

163