89664 strona (316)

Ryc. 9-6. Jonoforcza melacholiny pud elektrodą dosiebną, stosowana w celu rozszerzenia naczyń w leczeniu zaniku odruchowego.

jąc resztek maści, łagodne naświetlanie podczerwienią. Należy również pokazać pacjentowi, jakie ćwiczenia ma wykonywać w domu. Można ponadto zaznajomić go ze sposobami zwiększania ruchomości stawów.

2. Po zmniejszeniu się nasilenia bólu głównym celem leczenia staje się zwiększenie zakresu ruchu i ruchomości. Wykonywane w tym okresie zabiegi powinny obejmować stymulację prądem zmiennym tężcowym, po której należy wykonać stymulację prądem zmiennym udarowym o częstotliwości 100 Hz, 6 udarów na minutę. lak aby doprowadzić do widocznych skurczów mięśni pośladkowych, nie przekraczając zakresu tolerancji pacjenta (10 minut).

Powyższy schemat można traktować jako ogólny plan zabiegów w leczeniu ostrych i przewlekłych chorób mięśni szkieletowych pleców, barku, stawu łokciowego, kolanowego czy karku. Decyzja o modyfikacji tego planu, ze względu na konkretny uraz, chorobę lub trudności anatomiczne, należy do fizykoterapeuty opiekującego się pacjentem w trakcie serii zabiegów. Kilka szczególnie interesujących jednostek chorobowych zasługuje jednak na dokładniejsze omówienie.

Porażenie Bella (samoistne porażenie nerwu twarzowego)

W tym przypadku stosuje się jonoforezę lub ultrafonoforezę hydrokortyzonu. a następnie stymulację prądem stałym przerywanym oraz, jeżeli terapeuta dysponuje odpowiednim urządzeniem, naświetlanie „zimnym” laserem punktów refleksogen-nych w obszarze unerwionym przez nerw twarzowy (7. nerw czaszkowy).

Nerwoból nerwu trójdzielnego tic doloureux

W leczeniu nerwobólu nerwu trójdzielnego stosuje się jonoforezę lidokainy lub hydrokortyzonu. naświetlanie „zimnym" laserem i TENS (prąd o dużej częstotliwości).

198