b) W tych wyrazach też wpisz ż lub rz.
ułodyć
daba
twad
zwiedęta
buda ducać
dudo kodeń
deka dyto
podądny dydumy
Zadanie 7
Uzupełnij luki, wpisując h lub eh.
derbata rośnie w dinach. delena daftuje dustkę.
Dzieci dałasują koło duśtawki. W lcsic słychać duk siekiery. Jurek dandlujc zbożem.
Zadanie 8
Następujące wyrazy przedstaw tak, żeby ę zmieniło się na ą lub ą na ę.
księga —................. wziął —.................
zęby —................. pojął —.................
pięć —................. zaczął —.................
1
WSTĘP
Umiejętność wyrażania myśli w mowie i piśmie jest nieodzownym warunkiem ogólnego wykształcenia człowieka. Dlatego też podstawowe zadanie szkoły to nauczenie poprawnego mówienia i pisania. Integralną częścią procesu poprawnego pisania jest opanowanie ortografii. Dochodzimy do4ej umiejętności z trudem i różnymi drogami w ciągu całego okresu nauczania.
W nauczaniu ortografii napotykamy różnorodne trudności i wielu nauczycielom nie udaje się osiągnąć oczekiwanych wyników. Przyczyn tego stanu jest wiele. Oto niektóre:
1. Brak planowości i systematyczności w nauczaniu ortografii. Naukę ortografii często traktuje się jako mniej ważną dziedzinę nauczania i poświęca się jej jedynie zbywający czas na lekcji.
2. Brak w programie wyraźnie sprecyzowanych wymagań w zakresie stosowania ćwiczeń ortograficznych. Nadmiar niekontrolowanego pisania doprowadza do utrwalenia błędów, z którymi później walka staje się bardzo trudna.
3. Fałszywe przekonanie niektórych nauczycieli, że wobec złożonego systemu ortografii polskiej nic można nauczyć pisać poprawnie. Jest to czynnik demobilizujący i odbija się ujemnie na wynikach nauczania.
4. Bi ik w podręcznikach odpowiedniej liczby ćwiczeń wdrażających i utrwalających. Nauczyciel musi je uzupełniać, na co często brak mu czasu, pomysłowości i materiału, który mógłby wykorzystać.
5. Luki w metodycznym i rzeczowym przygotowaniu niektórych nauczycieli w zakresie nauczania ortografii.
6. Niekorzystny wpływ ma również zbyt duża liczba uczniów w klasie, organizacja pracy szkół na dwie zmiany, co wywołuje pośpiech, utrudnia systematyczną pracę. Często w szkole brak jest pomieszczenia, gdzie nauczyciel mógłby zatrzymać grupkę dzieci, poprawić w ich obecności pracę, zorganizować dodatkowe ćwiczenia.
Autorki niniejszego opracowania pragną przyjść z pomocą nauczycielom w przezwyciężaniu chociaż niektórych przyczyn niskich wyników nauczania ortografii.
W Vademecum nauczania ortografii w klasach początkowych znajdą Czytelnicy przykłady planowej i systematycznej pracy nad ortografią, wybór tekstów do pisania z pamięci i ze słuchu. Proponowane rozrywki umysłowe, wierszyki i zagadki sprzyjać będą zapobieganiu błędom ortograficznym, wzrostowi aktywności i zainteresowaniu uczniów, koncentracji uwagi. Być może pojawi się ambicja bezbłędnego pisania i radość wynikająca z pokonywania trudności. Są to elementy niezmiernie istotne w wyrabianiu poprawności ortograficznej.
5