Wagony kolejowe i hamulce (171)

pełniania komory roboczej siłownika wywiera parcie na tarczę tłokową, pokonuje opory ruchu i zmusza tłok do wykonania suwu roboczego. Na wyjściu siłownika, z tłoczyska, może być odebrana siła tłokowa F_s:

F„ = p_S-A_t — R

gdzie: p_s — ciśnienie powietrza w siłowniku,

A_t - powierzchnia tłoka,

R — opory ruchu tłoka (tarcie w mechanizmie, siła sprężyny powrotnej).

Ruch (suw) powrotny tłoka do położenia wyjściowego następuje pod wpływem działania sprężyny po wypuszczeniu sprężonego powietrza z komory roboczej przez zawór wylotowy do atmosfery.

Podczas suwu roboczego pojemność komory roboczej siłownika zwiększa się, a podczas suwu powrotnego — maleje.

Siła tłokowa F_s uzyskiwana z siłownika jest tym czynnikiem, który umożliwia/Włączanie do działania hamulca pociągu przez wywołanie docisku elementów par ciernych bądź wyłączenie hamulca przez zwolnienie tego docisku. Wartość docisku elementów ciernych zależy od wartości ciśnienia panującego w komorze roboczej siłownika.

Jedno z możliwych rozwiązań siłowników stosowanych w hamulcach pociągów przedstawiono na rysunku 10.7. Do podstawowych ele

mentów konstrukcyjnych siłownika należy cylinder 1, pokrywa 2 i nasada przewodu pneumatycznego 3. Wewnątrz jest umieszczony tłok 4 z uszczelką 5, prowadnica tłoka 6, tłoczysko 7 i sprężyna powrotna 8. Do mo-

171