np. „Legenda o św. Aleksym” - 240 wersów
a) r. parzyste: 107 (214 wersów)
paroksytoniczny: 87 razy;
• r. gramatyczny: 42
• r. niegrsmatyczny: 27
• asonanse:13 oksytoniczny: 4 mieszany: 15 razy
b) r. trójkowe: 4 (12 wersów)
c) zero rymów: 8 wersów
d) powtórzenia w 5 wersach
12) zróżnicowanie prozodyjne rymów: np. paroksyton z oksytonem (sieść - najeść, kazał - brał, rym -> asonans (święto - książęta)
13) porządkowanie i następstwa jednych elementów, które gwarantują wyrazistość prozodyjna i autonomię wersów utworu - przeciwstawia się inny porządek (okazjonalny); wymieniają sie one;
14) wykorzystuje do budowy wiersza: intonację, izosyiabizm, rym, uporządkowanie akcentowe (stopowe.
SW - spójność prozodyjna wersu