Zasady Wykładni Prawa L Morawski1

**■ Rozdział I. Zagadnienia ogólne

i spornych problemów wykładni prawniczej. Zakaz wykładni prawotwórczej to bowiem jedna z najbardziej podstawowych reguł wykładni powszechnie akceptowanych w krajach civil law.

3. Zakaz wykładni prawotwórczej

Z problemem odróżnienia wykładni odtwórczej i twórczej ściśle się wiąże fundamentalna dla krajów ctvi/ law zasada zakazu wykładni prawotwórczej. W naszym kraju, podobnie zresztą jak w innych krajach należących do rodziny dvil law sądom nie jest wolno tworzyć prawa, a więc nie jest im wolno tworzyć prawa również w drodze aktów interpretacji przepisów prawnych¹⁶. Zasada ta jest bez zastrzeżeń akceptowana w orzecznictwie naszych sądów.

Zakaz wykładni prawotwórczej jest oczywiście bardzo łatwo zwerbalizować. Problemy zaczynają się dopiero wtedy, gdy próbujemy go skonkretyzować w kontekście akceptowanych standardów wykładni. Konceptuali-zacja zakazu wykładni prawotwórczej stawia nas bowiem nie tylko przed trudnym, a nieraz nierozwiązywalnym problemem wytyczenia granicy między aktami wykładni odtwórczej i twórczej, ale także przed faktem, że ■kształtowany w kręgu naszej kultury prawnej kanon wykładni przepisów prawa dopuszcza w pewnych sytuacjach akty twórczej wykładni przepisów prawnych i nie uważa takich aktów za złamanie zasady zakazu wykładni prawotwórczej. Nie jest zatem tak, że przekroczenie granic możliwego słów zawsze prowadzi do rozstrzygnięcia contra legem, co zdaje się awać wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. (II FSK 579/06, LEX '350541).

To ostatnie stwierdzenie uważam za fundamentalne dla każdej zorien-mranej praktycznie teorii wykładni, ponieważ prowadzi ono do prima zaskakującego wniosku, że nie każda wykładnia twórcza jest tym wykładnią contra legem. Będziemy o tym szerzej mówili w dal-rozważaniach, tutaj więc możemy się ograniczyć do kilku przykła-Tak na przykład prawo, a ściśle rzecz biorąc akceptowany w zachod-kulturze paradygmat wykładni, w licznych sytuacjach zezwala na to,

Na ten temat I„ Morawski, Czy precedens powinien być źródłem prawa, [w:] W kręgu ki władzy, państwa i prawa, Lublin 1996.