Zasady Wykładni Prawa L Morawski1

ROZDZIAŁ III

CLARA NON SUNT INTERPRETANDA

1. Pojęcie

Jedną z najbardziej podstawowych reguł wykładni jest reguła clara non sunt interpretanda'. W myśl tej reguły przepis jasny nie wymaga wykładni, Obok reguły clara non sunt interpretanda prawnicy powołują się czasami na reguły in Claris non fit interpretatio lub interpretatio cessat in Claris. Te dwie ostatnie reguły interpretuje się zwykle w ten sposób, iż w przypadku, gdy zastosowanie reguł wykładni językowej doprowadziło do wyjaśnienia wątpliwości interpretacyjnych, to nie ma potrzeby stosowania dyrektyw wykładni pozajęzykowej (systemowej łub funkcjonalnej)². Z zasady clara non sunt interpretanda i z zasad pokrewnych wyprowadza się wniosek, iż wykładni wymagają tylko takie przepisy, których sens budzi wątpliwości. Sens przepisu jest wątpliwy natomiast wtedy, gdy nie da się bezspornie określić do jakich stanów faktycznych, zdarzeń lub obiektów przepis lub jego fragment się odnosi, a przy tym nie można powiedzieć, by wątpliwość, co do znaczenia przepisu została jednoznacznie

^; R. Sarkowicz, Poziomowa interpretacja tekstu prawnego, Kraków 1994, s. 23; A. Kozak, tamowanie prawa w teorii wykładni, Wrocław 1997, s. 27; K. Płeszka, Językowe znaczenie tttksu prawnego jako granica wykładni, [w:] Filozoficzno-teoretyczne problemy sądowego sto-Mmania prawa, red. M. Zirk-Sadowski, Łódź 1997, s. 75.

¹ A. Redelbach, S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii państwa i prawa, Warszawa 1992, s. 205. Por. wyrok SN z 8.05.1998, N I CKN 664/97, OSNC 1999/1/7; uchwała SN *30.11.1987, III PZP 36/87, OSNC 1988/2-3/23; wyrok NSA 9.06.1994, S.A. Po 565/94, WOP 1996/3/82.

51    ■ ■