Zasady Wykładni Prawa L Morawski5

«** Rozdział VII. Wykładnia systetńawa ■«*

potrzeby naruszania innych zasad. Także w tym przypadku interpretator powinien się kierować zasadą proporcjonalności i starać się urzeczywistnić każdą z pozostających w konflikcie zasad, w stopniu który uwzględnia ich doniosłość. Jest to, jak się wydaje, najczęstszy i zarazem najbardziej pożądany sposób rozwiązywania konfliktu zasad. Do tego sposobu rozwiązywania konfliktu zasad odwołuje się SN w postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. (I KZP 6/07, OSNKW 2007/5/37, Biul. SN 2007/5) rozważając warunki dopuszczalności kontroli operacyjnej organów ścigania w trybie art. 19 ustawy o Policji, która polega m.in. na niejawnym kontrolowaniu treści korespondencji, zawartości przesyłek oraz treści rozmów telefonicznych i dochodzi do następującego wniosku: „W kwestii stanowiącej przedmiot powyższych rozważań można mówić o konflikcie dwóch zasad konstytucyjnych: poszanowania praw i wolności obywatelskich oraz zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego i porządku publicznego. Rozwiązując ten konflikt należy zastosować regułę proporcjonalności w tym jej aspekcie, który otwiera możliwość realizacji celu założonego dla każdej z nich, jednakże w takim stopniu, który uwzględnia różną wagę każdej z nich”. W dalszej części swojego uzasadnienia SN wskazuje, że rozważana interpretacja art. 19 ust. 1 ustawy o Policji jest usprawiedliwiona z punktu widzenia zasady proporcjonalności, bo „uwzględnia ona zarówno zasadę wolności i praw obywatelskich, jak również bezpieczeństwa powszechnego, i pozwala osiągnąć założony cel regulacji, przy jak najmniejszym ograniczeniu tych praw i wolności”. Podobnie NSA powołując się na wyrok TK z dnia 9 czerwca 1998 r. (sygn. akt K 28/97) dochodzi do wniosku, że ograniczenie prawa do sądu jest możliwe „tylko w takim zakresie w jakim (stanowi to) niezbędną konieczność w razie kolizji prawa do sądu z inną normą konstytucyjną, poddającą pod ochronę wartości o równym albo nawet większym znaczeniu dla funkcjonowania państwa lub rozwoju jednostki”. W tym przypadku chodziło o wartości, które wynikają z art. 26 Konstytucji (ochrona niepodległości państwa, zapewnienie bezpieczeństwa, niepodzielności terytorium i nienaruszalności granic ) (uchwała NSA z dnia 10 kwietnia 2006 r., I OPS 3/06, ONSAiWSA 2006/3/69, Prok. i Pr. 2006/6, „Wokanda” 2006/9, OSP 2006/12). W podobny sposób argumentuje TK w uchwale z 13 czerwca 1994 r. (W 3/94, OTK 1994/1/26). We wspomnianej uchwale TK dochodzi do wniosku, że konstytucyjny obowiązek ochrony tajemnicy państwowej i służbowej może pozostawać w konflikcie z zasadą wolności słowa i druku i po rozważeniu doniosłości obu tych dyrektyw uznaje, że wolność słowa i druku jest wartością cenniejszą

135 mms