Zasady Wykładni Prawa L Morawski9

* * ■ Rozdział VII. Wykładnia systeńiowa • • ■■■■

{lex supeńor, lex posteńor, czy lex specialis). Zgodnie z zasadą pierwszeństwa wykładni sensu stricto interpretator jest w pierwszym rzędzie zobowiązany do usunięcia sprzeczności poprzez zastosowanie reguł wykładni językowej, systemowej łub funkcjonalnej i dopiero wtedy, gdy okaże się to niemożliwe wolno jest mu się odwołać do reguł kolizyjnych lub innych zabiegów. Egzemplifikaeja tej zasady może być stosowana w naszym kraju oraz w wielu innych krajach, a także w prawie wspólnotowym technika wykładni w zgodzie z konstytucją (z traktatami). Jak to wielokrotnie wyjaśniał nasz TK (por. pkt 2) uchylenie przepisu z powodu jego niezgodności z konstytucją, czy ustawą jest możliwe dopiero wtedy, gdy tej niezgodności nie udało się usunąć za pomocą zabiegów interpretacyjnych.

10. Zakaz wykładni prowadzącej do luk

Zakazowi wykładni w sposób prowadzący do luk możemy nadać następującą postać:

■ Nie woino interpretować przepisów prawa w sposób prowadzący do luk.

Zagadnienie luk należy do najbardziej spornych w nauce prawa^2S. W szczególności należy odwołać się do rozróżnienia luk rzeczywistych i pozornych i wskazać, że wymieniona wyżej dyrektywa interpretacyjna odnosi się zasadniczo tylko do tych pierwszych.

Do luk rzeczywistych zalicza się w szczególności luki techniczne (konstrukcyjne). Luka techniczna to taka proceduralna niekompletność regulacji, która utrudnia lub uniemożliwia podjęcie decyzji; na przykład stwierdza się, iż dany organ będzie wybierany przez jakieś ciało kolegialne, ale nie określa się ąuorum lub większości wymaganej do dokonania wyboru {wyr. NSA z 11 marca 2003 r., I SA/Bd 164/03, POP 2003/5/141). Jeśli ^niemożliwe jest, bez wskazania norm postępowania, należyte funkcjonowanie przewidzianej w prawie o ustroju sądów powszechnych instytucji

⁵ Z. Ziembiński, Metodologiczne zagadnienia prawoznawstim, Warszawa 1974; idem, Pro-łfcrrry podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980, s. 219; K. Opałek, J. Wróblewski, «p.dt„ s. 108. Wyrok NSA z 11.03.2003, 1 SA/Bd 164/03, POP 2003/5/141.

■* m • 149 ■ ■ “