• » ■ Rozdział XII. Wnioskowania prawnicze ■ ■ •
ska o dopuszczalności analogii na korzyść podatnika przedstawia NSA w następujących fragmentach swojego uzasadnienia: „W demokratycznym państwie prawnym (art. 2 Konstytucji RP) podatnik nie może ponosić konsekwencji ewidentnych błędów i zaniedbań prawodawcy w tym zwłaszcza takich, które powodują lukę w prawie naruszającą podstawowe zasady porządku konstytucyjnego (chodziło o lukę spowodowaną przez Ministra Finansów, który nie wydał w odpowiednim czasie wymaganych przepisów - L.M.). Lukę taką w wyjątkowych przypadkach wypełnić można w drodze analogii. Brak przepisu wyłączającego analogię z procesu interpretacji i stosowania materialnego prawa podatkowego sprawia bowiem, że na zasadzie wyjątku posłużyć można się tą metodą dla usunięcia ewidentnych naruszeń porządku konstytucyjnego” i dalej „Aby nie było wątpliwości, raz jeszcze należy dobitnie podkreślić, iż wszelka analogia mająca na celu jakiekolwiek pogorszenie sytuacji prawnej podatnika, jest niedopuszczalna. Niemniej analogia, której celem jest poprawa sytuacji podatnika jest koncepcją ze wszech miar godną rozważenia. Nie sprzeciwiają się jej ewentualne zastrzeżenia co do naruszenia w ten sposób zasady równości stron. W prawie podatkowym przewaga «mocy» zawsze bowiem znajduje się po stronie prawodawcy oraz reprezentujących jego interesy organów skarbowych. Stąd też przyznanie w usprawiedliwionych wypadkach ochrony podatnikowi za pomocą wszelkich dopuszczalnych w danym przypadku metod jest w pełni uprawnione, bowiem tylko w ten sposób Sąd zrealizować może ideę wymiaru sprawiedliwości. Jak zaś zauważono na wstępie, nie jest sprawiedliwą i dającą się pogodzić z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawa sytuacja, w której pewna grupa podatników (wśród nich skarżąca) w ściśle oznaczonym, krótkim zresztą, bo pięćdzie-sięcioczterodniowym, okresie czasu znajduje się w sytuacji zdecydowanie mniej korzystnej aniżeli pozostali podatnicy realizujący takie same czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przed lub po tym okresie. W takim przypadku działanie na korzyść podatnika zdaje się upoważniać do zaaprobowania uzupełnia luki w prawie w drodze analogii” (wyrok NSA z dnia 24 października 2006 r., 1 FSK 93/06, LEX nr 279784).
Podobnie jak w sprawach karnych nie widać również żadnych przeszkód, by można było w prawie podatkowym stosować analogię także
nr 43385m; wyrok NSA z 10.05.2000, l SA/Lu 1702/98, LEX nr 45367; uchwała NSA z 4.06.2001, FPK6/01, Pr. Gosp. 2001/7-8/57.