zdjeF6

Dowiedziałam się, im im to pinn F". k«*ey wróci! • Milipliaa. Mf wyd« tu (MM*    » »

podróży.

Odsyłacze do przypisów odnoszących się do równoważników zdań, całych fdsft lub dłuższych fragmentów tekstu kończących się kropką składa się pr/ed tym znakiem interpunkcyjnym, np.

Brak formalnego planowania strategicznego może okazać Mą dla nas ogromną wantą¹’.

Jeśli jednak ostatnim elementem zdania lub dłuższego tekstu, do którego odami się przypis, jest skrót z kropką, to odnośnik do przypisu umieszcza się po skrócie i me stawia Mą powtórnie kropki po odnośniku, np.

Opcje występujące w tych firmach to: segmentacja według sektora klienta, ngMimaiU wadhg widio ści klienta, segmentacja geograficzna ud.¹’ W niektórych firmach zmiana układów organi/acyytydi & □owych segmentów rynków wywołała zamieszanie.

Gdy przypis odnosi się do całego zdania lub dłuższego fragmentu tekstu, który zamyka pytajnik, wykrzyknik lub wielokropek, to odsyłacz stawia się po znaku interpunkcyjnym.

Co za ohyda, co za nuda!**

- Aft! Pardon, je croyais que madame e'tait sonie...*

Odnośniki do przypisów składa się zawsze tym samym pismem co tekst główny. Nie stosuje się żadnych wyróżnień, gdy wyraz, przy którym znajduje się odsyłacz, jest złożony kursywą, pismem półgrubym, pismem większym od tekstu zasadniczego itp., pot

Artur osiągnął to w roli hrabiego de Guiche w Cyranie²* przez umączenie twarzy i nałożenie peruki zwichrzonych kruczych loków.

Pisownia skrótów rodzimych (typu: ob., dr, cdn., c.o.) oraz niektórych obcych²⁹

W publikacjach o dużej liczbie przypisów zaleca się stosować odnośniki cyfrowe. Powinny one mieć numerację ciągłą w obrębie poszczególnych rozdziałów, a w zbiorze dzieł - w obrębie pojedynczego dzieła. Dopuszcza się numerację ciągłą w obrębie całej publikacji, jeżeli struktura treści nie uzasadnia logicznego podziału na mniejsze grupy lub jeżeli numeracja taka jest wygodniejsza dla czytelnika (np. przy częstym odsyłaniu od przypisu do przypisuj. Nie należy natomiast stosować numeracji zaczynającej się od numeru 1 na każdej stronie.

Odnośniki gwiazdkowe zaleca się stosować w publikacjach o małej liczbie przypisów, a także w publikacjach zawierających różne grupy przypisów (np. przypisy autorskie i redakcyjne) dla wyróżnienia jednej z grup, w publikacjach zawierających wiele liczb (zamiast odsyłaczy cyfrowych) oraz w przypisach do tabel słowno-liczbowych. Przypisy, do których odsyłają odnośniki gwiazdkowe, powinny być zasadniczo umieszczane na dole kolumny.

Jako odnośników w postaci asterysków używa się jednej, dwóch lub - maksymalnie -trzech gwiazdek ustawionych obok siebie: *, **, ***, ewentualnie we frakcji górnej: *,**,***. Oznacza to, że liczba elementów tekstu głównego, które mogą być objaśnione w przypisie, nie może przekroczyć trzech na jednej stronie. Odpowiednią liczbę gwiazdek powtarza się wówczas w przypisach na dole strony, np.

- To jest brudna sprawa - podkreślił tajemniczo. - Webster* jest wściekły. Jeśli nie wyjaśnię tej sprawy, wylatuję. Zacznę od początku. Wiesz, że Agencja wspomaga trochę oddziały Contras**?

* Webster - dyrektor CIA, były dyrektor FBI.

" Contras - rebelianci nikaraguańacy działający w Hondurasie.

236

Część III Tekst główny I teksty poboczne