IMAG0926

148 Rozdział 7. Organizowanie klasy

Kolejne etapy uczenia się	Punkty kontrolne	terminy
4. Zbadać, czy 5 drzew wykazuje różnice co do szybkości wzrostu — wysokości. Sporządzić tabele z danymi dla klasy	Sprawdzić z technikiem	Środa 16 styczniu
5.    Znaleźć film i przestudiować „roczne pierścienie” 6.    Obliczyć wiek ściętych drzew, badając pierścienie roczne. Wbić chorągiewki w jeden kloc, zaznaczając ważne daty, o jakie proszą koledzy z klasy (np. Anglia zdobyła Puchar światu | w 1966 r.)	Przedstawić pracę nauczycielowi i umówić czas prezentowania w klasie	Piątek 18 stycznia

Dodatkowa lektura

Dunkin M. J. i Biddle B. J. (974) A Study of Teaching (Badania nad nauczaniem). Holt. Rinchart i Winston, New York. Rozdz. 6.: „Kierowanie i kontrola”, rozdz. 7 „Klasa jako system społeczny” (s. 134—230).

Greig T. O. i Brown J. C. (1975) Activity Methods in the Middle Years {Metody aktywne w szkole średniej), Longman. London.

Pcrrott E., Hind R., Salfield P. i Woolerton A. (1977) Planning Independent Studies {Planowanie samodzielnego studiowania), Guild Sound Vision Ltd, Peterborough (2 tomy i 2 wideokasety lub filmy). Jest to podręcznik samokształcenia z zastosowaniem mikronauczania, z zeszytem ćwiczeń i 5 wideokasetami lub filmami ukazującymi, jak doświadczeni nauczyciele dają sobie radę z różnymi etapami planowania samodzielnej pracy uczniów.

Plowden, Lady B. i inni (1967) Children and their Primary Schools {Dzieci i ich szkoły początkowe). Raport sporządzony przez Central Advisory Council for Education HMSO. London.

Walton J. i Ruck J. (red.) (1975) Resources and Resource Centres {Pomoce naukowe). Ward Lock Educational, London.

Taba H. (1962) Curriculum Development: Theory and Practice {Tworzenie programów nauczynia — teoria i praktyka), Harcourt. Brace i World, Nowy York. Rozdz. 24.

TECHNIKI ZAPISU CZYNNOŚCI NAUCZYCIELSKICH W KLASIE

Ponieważ w normalnej klasie można obserwować bardzo wiele zjawisk, przypadkowy obserwator nie jest w stanie wybrać i wyodrębnić tych specyficznych czynności, które mają kluczowe znaczenie dla rozwiązywania problemów związanych z nauczaniem lub dla zmiany zachowania uczniów.

Dla różnych celów stworzono różne systemy obserwacji, a doświadczenie powinno człowiekowi poradzić, który z nich najlepiej nadaje się do zastosowania w określonych okolicznościach.

Techniki obserwacji opisane w tym rozdziale pozwalają na zapisywanie i analizowanie zjawisk związanych z nauczaniem w normalnej klasie. Większość tych technik jest łatwa do zrozumienia i można ich używać skutecznie po krótkim okresie zdobywania wprawy. Mogą one być zastosowane przez obserwatora zapisującego zjawiska w klasie na papierze lub przez samego nauczyciela posługującego się magnetofonem lub kamerą wideo.

Selektywny zapis wypowiedzi

Jak sama nazwa wskazuje, stosując technikę selektywnego zapisu wypowiedzi, obserwator (lub nauczyciel posługujący się nagraniem magnetofonowym własnej lekcji) sporządza dokładny, to znaczy dosłowny zapis tego, co zostało powiedziane. Jednak nie wszystkie wypowiedzi są zapisywane: w tym sensie dosłowny zapis jest selektywny. Przede wszystkim określa się, jakie zachowania słowne będzie się analizowało. Wybiera się wypowiedzi będące wyrazem interakcji świadczących o skutecznym lub nieskutecznym nauczaniu, a więc pytania zadawane przez nauczyciela, odpowiedzi uczniów, odpow iedzi nauczyciela, polecenia^ wyrażane przez nauczyciela. Wypowiedziane słowa zapisuje się, a potem dane są analizowane. Selektywny zapis wypowiedzi stosowany jako techniką obserwacji daje liczne i oczywiste korzyści: