96
Stąd
L =
2
~ a2) 4-
-f (mj + m2) g cosa1 4- m2 g l2 cosa2.
2.37
a. Układ przedstawiony na rys.30 ma dwa stopnie swobody. Jako współrzędne uogólnione przyjmujemy x i a. Współrzędne kartezjańskie obu punktów
wyrażamy przez współrzędne uogólnione. Dla m*:
X II |
Xj = X, |
z, = 0, |
zx = 0. |
Dla m2: | |
x2 = x 4- / sina, |
x2 = x 4- /a cosa, |
z2 = / cosa, |
• • z2 = —/a sina. |
Wtedy odpowiednie energie przybierają postać
Eu =
1 -2 2 mi
Ek2 —
\ mZ (x2 + z’D
^ m2 (x2 4- 2/xa cosa 4- /2a2),
£p2 = —m2gl cosa.
4-
m.
~2
(2/xa cosa 4- /2a2) 4- m2gl cosa.
b. Układ ma dwa stopnie swobody. Wprowadzając jako współrzędne uogólnione: z, cl (rys.31) i licząc podobnie jak w punkcie a, mamy:
E
u
1 *2 2 m‘ z ’
mtgzf
Ek2 = 2 m2 (i
llzcc sina -f /2a2),
Ep2 — —m2g (z -f / cosa).
Stąd
2
2
— 2/za sina + 2gl cosa)
2.38. Jeśli ruch układu n punktów materialnych, każdy o masie mit o graniczony jest p więzami w postaci
(/
1, 2, .... p)
mi Xi
0
1, 2, n),
mi = Fiy + L XiJ7,’
j= 1
"•i Zi = -Fiz + 1 */
j=l ozi
gdzie: Xj - nieokreślone mnożniki Lagrange’a,
- składowa reakcji więzów w kierunku osi x, działająca na i-ty
Sf
j- i punkt,
FiJC - składowa siły zewnętrznej działająca w kierunku osi x na i-ty punkt