Img00025 (2)

29

troujemności — mamy wtedy do czynienia z wiązaniem czysto jonowym. W większości przypadków cząsteczek heterojądrowych mamy więc do czynienia z wiązaniami o charakterze częściowo jonowym, który można nawet określić procentowo. Na przykład cząsteczka LiH ma (częściowy) charakter jonowy w 77%.

1.26. Z punktu widzenia ich własności elektrycznych cząsteczki mogą mieć symetryczny albo niesymetryczny charakter.

W cząsteczkach symetrycznych wypadkowy środek ciężkości wszystkich ładunków ujemnych pokrywa się z wypadkowym środkiem ciężkości wszystkich jej ładunków dodatnich. Taka cząsteczka jest elektrycznie obojętna. Symetrycznymi są wszystkie cząsteczki homojądrowe, a także niektóre cząsteczki heterojądrowe, mające wiązania kowalencyjne oraz symetryczną strukturę (rys. 1.26-1).

Rys. 1.26-1. Wiązania w cząsteczkach o różnym charakterze

substancje

wiązania cząs teczki

W cząsteczkach niesymetrycznych wypadkowy środek ciężkości wszystkich ładunków ujemnych nie pokrywa się z wypadkowym środkiem ciężkości wszystkich ładunków dodatnich. Cząsteczka taka jest elektrycznie spolaryzowana — jest ona dipolem elektrycznym. Stąd cząsteczki niesymetryczne nazywa się często cząsteczkami polarnymi, a symetryczne — niepolarnymi.

Niesymetryczny charakter mają z reguły cząsteczki substancji złożonych charakteryzujące się wiązaniami jonowymi. Również niesymetrycznymi są cząsteczki tych substancji złożonych o wiązaniach kowalencyjnych, które mają niesymetryczną strukturę. Przykładem może być cząsteczka wody H₂0.

Energia wiązania

1.27. Istnienie wiązań między dwoma atomami w cząsteczce zakłada obecność sił przyciągających między nimi. Fakt, że atomy utrzymują określone odległości między