78 Część II. Podstawy mikroekonomii
14. Im wyższy stopień monopolizacji występuje w danej gałęzi, tym wyższym poziomem innowacyjności charakteryzuje się ta branża.
15. W okresie długim optimum ekonomiczne monopolu znajduje się w punkcie styczności krzywej utargu przeciętnego z ńiinimum długookresowego kosztu przeciętnego.
16. Doskonałe różnicowanie cen polega na sprzedaży tego samego produktu po różnej cenie w zależności od wielkości zakupów.
17. Celem stosowania różnych cen dla różnych grup nabywców przez przedsiębiorstwo monopolistyczne jest poprawa jego wizerunku w społeczeństwie.
18. Przedsiębiorstwo monopolistyczne może maksymalizować zysk całkowity (przy założeniu, że koszt krańcowy jest większy od zera) tylko wtedy, gdy popyt na jego wyroby jest cenowo wysoce elastyczny.
19. Spadek kosztów krańcowych, przy założeniu ceteris paribus, prowadzi do spadku produkcji w optimum ekonomicznym monopolu.
20. W optimum ekonomicznym przedsiębiorstwo monopolistyczne osiąga maksymalny zysk całkowity.
21. Przedsiębiorstwo monopolistyczne osiąga maksymalny utarg całkowity, gdy utarg krańcowy rośnie wraz ze wzrostem produkcji.
22. Długookresowa równowaga firmy działającej w ramach konkurencji monopolistycznej znajduje się w punkcie przecięcia krzywych długookresowego kosztu krańcowego i długookresowego utargu krańcowego.
23. W warunkach wolnej konkurencji w okresie długim firmy nie mają możliwości swobodnego napływu do gałęzi.
24. Monopol naturalny ma zagwarantowane zyski nadzwyczajne, ponieważ koszt przeciętny maleje wraz ze wzrostem produkcji.
25. Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne może w okresie krótkim nie osiągać zysku.
26. Monopol charakteryzuje się rozproszeniem popytu i podaży.
27. Konkurencja monopolistyczna charakteryzuje się występowaniem barier wejścia na rynek dla nowych firm.
28. Jeśli koszt przeciętny jest wyższy od ceny, to, aby maksymalizować zysk całkowity w okresie krótkim, przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne powinno obniżyć produkcję.
29. Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne w okresie krótkim będzie produkować nawet, gdy ponosi straty, pod warunkiem że cena jest wyższa niż koszt przeciętny zmienny.
30. Gdyby monopolista ponosił stałe koszty krańcowe, to osiągałby maksymalny zysk całkowity, tak jak przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne, w punkcie zrównania się ceny z kosztem krańcowym.
31. Krzywa podaży przedsiębiorstwa monopolistycznego Ima dodatnie nachylenie.
32. Zwiększanie produkcji powyżej dolnego progu rentowności przez przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne prowadzi do spadku zysku całkowitego.
33. Cenę, poniżej której produkcja staje się nieopłacalna, ponieważ przychody ze sprzedaży nie pokrywałyby kosztów zmiennych, nazywamy ceną zamknięcia.
34. Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne osiąga maksymalny utarg całkowity, gdy utarg krańcowy jest równy kosztowi przeciętnemu.
35. Zysk normalny to różnica między przychodami ze sprzedaży a kosztami księgowymi i kosztami alternatywnymi.
36. Różnicowanie cen biletów przez linie lotnicze to przykład doskonałego różnicowania cen.
37. Produkty wytwarzane przez firmy działające w ramach konkurencji monopolistycznej nie są jednorodne.
38. Firmy działające w ramach oligopolu mogą wchodzić w porozumienia kartelowe w celu ograniczenia konkurencji wewnątrz branży.
39. Krzywa podaży gałęzi przedsiębiorstw działających w warunkach wolnej konkurencji jest pionową linią prostą.
% 40. Krótkookresowa krzywa podaży wolnokonkurencyjnej gałęzi jest ujemnie
nachylona.
41. Optimum ekonomiczne przedsiębiorstwa monopolistycznego jest osiągane przy wyższym poziomie produkcji niż optimum technologiczne.
42. W modelu Sweezy’ego zakłada się dużą niestabilność cen wynikającą z tego, iż krzywa popytu na wyroby firm działających na rynku oligopolistycznym jest linią łamaną.
43. Celem porozumienia kartelowego jest ograniczenie konkurencji między firmami działającymi w danej branży.
44. Koncern to związek przedsiębiorstw, które nie mają osobowości prawnej.
45. Podstawowym źródłem zysku monopolowego jest wyższa produkcja w porównaniu z wolną konkurencją.
46. W warunkach monopolu cena jest niższa od kosztu krańcowego.
47. Każda zmiana kosztów krańcowych w modelu Sweezy’ego powoduje spadek wielkości produkcji i wzrost ceny w optimum ekonomicznym.
1. W celu maksymalizacji zysku całkowitego przedsiębiorstwo wolnokonkurcn cyjne będzie zmniejszało swoją>produkqę, gdy:
a) koszt krańcowy jest większy od kosztu przeciętnego,
b) cena jest równa utargowi krańcowemu,
c) koszt krańcowy jest mniejszy od utargu całkowitego,
d) żadna z powyższych odpowiedzi nie jest dobra.
} 2. Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne będzie maksymalizować zysk całkowity
w okresie krótkim, gdy: