34 Danuta Waloszek
change (as a process) and obtaining real eflcct is through I) the reasonablencss of the change in rclation to past. cntical and deliberate opinion, 2) showing the ncw ideas as a better and morę wide |\ explained phenomenon in cducation. 3) revealing the need for change, as well as, 4) reasons of cul-ture and civilization for a new and modem form of educating children.
Change effected in society as cducation, must gain the acccptance of those peoplc to whom it is ad-dressed The reforms in compulsory cducation have not receivcd the acccptance of cither tcachcrs or parents, implementcd, as it were, in spite of the will of most of its recipients, most likely ending in yet another rcvolution. The Ministry Of Education, avoiding public discussion about change and suggestions conceming modifications, creates a closed circle, which harms the changes that need (o take place conceming the problem of progress of prcschool children. with rcspcct to their dcvclop-ment and educational needs
Elżbieta Putkiewicz
Rozważając problemy obniżenia wieku obowiązku edukacyjnego dzieci w Polsce, warto przyjrzeć się różnym rodzajom instytucji, do których uczęszczają dzieci w wieku przedszkolnym, a także młodsze, w innych krajach. Stosunkowo dużo informacji na ten temat znajdujemy w dwóch raportach programu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) Starting Strong: Starting Strong I i Starting Strong 11
W programie brało udział dwadzieścia krajów: Australia, Austria, Belgia (Wspólnoty Francuskojęzyczna i Flamandzka), Republika Czeska, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Węgry, Kanada, Irlandia, Włochy, Korea, Meksyk. Holandia, Norwegia, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania i USA. Zaproszeni przez rządy eksperci OECD, którym przewodził Brytyjczyk John Bennett, analizowali podstawy prawne aktualnej polityki opiekuńczej i edukacyjnej poszczególnych krajów, projektowane zmiany oraz codzienną praktykę wcze-snodziecięcych instytucji opiekuńczych i edukacyjnych. Na podstawie zebranych danych sporządzono raporty z rekomendacjami dla poszczególnych krajów oraz raport porównawczy. Eksperci OECD interesowali się głównie: jakością placówek, stopniem integracji funkcji opiekuńczych i edukacyjnych, strukturą, sposobem finansowania oraz programami. Pierwszy raport Starting Strong I opublikowano w roku 2001. Zawierał analizy pochodzące z 12 krajów: 10 europejskich, USA i Australii. Drugi, zawierający analizy i rekomendacje dla całej dwudziestki, ujrzał światło dzienne 20 września 2006, w znanym z niezwykle interesującego programu przedszkolnego włoskim Reggio Emilia.
Z raportów wynika, że w większości badanych krajów dzieci uczęszczają do różnorodnych placówek opieki i edukacji wczesnodziecięcej od ukończenia trzech lat do momentu rozpoczęcia obowiązkowej nauki szkolnej. Ponieważ kraje różnią się pod względem wieku startu szkolnego, formalne i nieformalne programy instytucji opieki i edukacji wczesnodziecięcej są rożne. W niektórych krajach pierwszy raz do szkoły maszerują czterolatki, w innych pięciolatki, w jeszcze innych sześciolatki, a w sławnej ze znakomitych wyników w badaniach PISA Finlandii - siedmiolatki.
Z raportu Starting Strong I wynika, że wszystkie badane kraje czynią wysiłki, aby pokryć całkowicie zapotrzebowanie na miejsca w różnych instytucjach przedszkolnych dla dzieci w wieku 3-6 lat, a w szczególności zapewnić bezpłatną, o wysokiej jakości edukację na co najmniej dwa lata przed rozpoczęciem realizacji obowiązku szkolnego.
1 OECD, Starting Strong, Paryż 2001. OECD, Starting Strong II, Paryż, 2006, www.oecd.org/docu-ment/63/0,3343, en_2649_3926323l_37416703_l _1 _I_1,00. html