manualnej sprawności i koordynacji. Dzieciom niezbędne jest „uczenie się poprzez palce”! To najbardziej praktyczna i konkretna metoda nauki. Pamiętajmy:
Słyszę i zapominam.
Widzę i pamiętam.
Robię i rozumiem.
Ucząc się wykonywania różnych rzeczy naszymi rękami czy całym ciałem, łączymy ze sobą i zarazem wzmacniamy percepcję wzrokową i słuchową, wrażenia płynące z układu przedsionkowego, kinestetycznego i proprioceptywnego.
J. Ayres uczyła nas, że aby podtrzymać aktywność i dobrą organizację pracy mózgu, niezbędna jest przez całe nasze życie ciągłość doznań dotykowych.
Praksja, zdolność dobrego planowania ruchów, zależy od dobrego różnicowania bodźców dotykowych. Zmysł dotyku jest również integralnym składnikiem sprawności fizycznej. Prowadząc w trakcie terapii stymulację układu czuciowego wespół z innymi odpowiednio dobranymi aktywno-ściami terapeutycznymi u każdego niezgrabnego ruchowo dziecka uzyskamy poprawę, wyrażającą się osiągnięciem większej sprawności ruchowej i wzrostem zaufania do siebie.
Celem terapii jest uzyskanie równowagi pomiędzy dwoma układami dotykowymi: bardziej prymitywnym — zabezpieczającym i wyżej zorganizowanym - różnicującym. Jak każda terapia stosowana wobec człowieka i jego ciała, tak i ta wymaga wiedzy o sposobach i kierunku naszych oddziaływań oraz istniejących przeciwwskazaniach.
Deficyt dotykowy w rozumieniu teorii SI nie oznacza utraty zdolności czucia. Jest to raczej zła interpretacja, zaburzenie w dokładności percepcji wrażeń dotykowych: dziecko może mieć problem z właściwym rozpoznaniem, określeniem, co czuje (zwłaszcza, gdy ma zamknięte oczy lub jeśli nie może widzieć obiektu).
Oto typowe objawy obronności dotykowej:
1. Głowa: niechęć do mycia, czesania, szczotkowania włosów.
2. Twarz i okolica oralna: nie lubi mycia twarzy, zwłaszcza przez drugą osobę, szczotkowania zębów, ujawnia nadwrażliwość na pewne pokarmy, smaki i zapachy. W niemowlęctwie występują kłopoty ze ssaniem, a później także z gryzieniem i żuciem, często problemy z przystawianiem do piersi (zbyt duża bliskość ciała matki).