— M —
c) Na ramienia jako posterunek: przed oficerami — prezentując broń, przed podoficerami — stająo na „baczność".
d) Na pasie: zatrzymując broń na pasie, przy-czem prawą ręką trzyma pas na wysokości pachy, ściągając go tak, aby (lnfa karabinu stała pionowo. Łokieć przyciska karabin do ciała. Głowę zwraca w 3tr„nę przełożonego.
e) Przewieszonym przez ramię: przez przybranie postawy na „Baczność" i zwrot głowy.
Jadący konno: przez przybranie postawy na „Baczność” i zwrot głowy. Cugle trzyma w obu rękach.
Żołnierz na wozie: przez zwrot głowy, siedząc na „Baczność". Tułów wyprostowany, kolana zwarte, ręce oparte na udach.
W restauracjach, cukierniach i innych publicznych lokalach — przez sprężyste powstanie z miejsc i przybranie postawy na „baczność" wszystkim wchodzącym i wychodzącym oficerom. O ile szeregowi stoją w tych lokalach, robią front i przybierają postawę na „baczność". Opuszczając lokal publiczny, oddają honory swym przełożonym i .cerom przez przybranie por*iwy na „baczność".
W przejściach wąskich, jak korytarze, schody itd. żołnierze robią przełożonym miejsce i oddają honory przez frontowanie, bez salutowania. Wymijając przełożonych, proszą wpierw o pozwolenie. Do lokalów publicznych mają wojskowi wchodzić bez czapek. Na promenadach i w ogrodach publicznych podoficerowie i żołnierze, o ile siedzą na ławkach, mają przed salutowi i-nieai sprężyście powstać. Na widowiskach, w teatrach i ogrodach publicznych salutuje się tylko prz> pierwszem spotkaniu, na ulicy należy salutować za każdym razem.
Żołnierz wchodzący do pokoju, gdzie znajduje się przełożony, lub kan pelarji, melduje Bię zaraz przy drzwiach, podając głośno nazwisko