110 ZBIGNIEW MORSZTYN
Jako już dusza była na ramieniu 220 W ciężkim pragnieniu.
Pójdziesz na podjazd, a w nagłej przygodzie Padł koń, inszego nie masz na powodzie... Masz być językiem u nieprzyjaciela?
Swój ci w łeb strzela!
225 A kiedy przyjdzie do walnej potrzeby,
Niech kto przysięga, nie uwierzę, żeby Pod kolany mu lub wiele, lub mało Zadrżeć nie miało.
Śmierć przed oczyma lata, gdy się szyki 230 Straszne mieszają, brzmią nieba okrzyki, Świata nie widać, dzień nocą odziany,
Z piaskiem zmieszany.
Tak rzeki szumią, kiedy z gór spadają,
Tak wichry, kiedy drzewa wywracają,
235 Tak huczy nagłym wiatrem poruszone Morze szalone,
Tak niebo trzaska, gdy nagłe powodzi Z gradem spadają, a piorun ugodzi W zamek wyniosły lub w dąb zastarzały,
240 Lub w morskie skały.
w. 222 na powodzie — na lejcach, na powrozie.
w. 223 M: Językięm; językiem — informatorem.
w. 225 potrzeba — bitwa.
w. 231 W: dzień z nocą zrównany.
w. 234 K i W: wiatry.
w. 235 W: wichrem.
w. 237 K: wielkie powodzi; W: straszne powodzi.
W takowych raziech, chocieś sławy chciwy,
Choć masz dość serca, choć koń natarczywy,
Prozno w nim, prozno we wszytkim rynsztunku Szukasz ratunku.
215 Gdy cię nie będzie strzegł sam Bóg łaskawy,
Nie tylko żadnej nie nabędziesz sławy,
Lecz czasem hańby; sam nie wiesz, jak snadnie Serce-ć upadnie,
Że cię ustraszy list wiatrem ruszony 250 1 marnie pierzchać będziesz ulękniony,
Potym nie będziesz śmiał nikomu w czoło Wejrzeć wesoło.
Lub też w potrzebie broń nie uchroniona Od głowy twojej oddzieli ramiona,
255 Lub cię poddepcą z konia zwalonego,
Na pół żywego,
Choć cię też z ciężkim (u)prowadzą razem Zadanym kulą lub bystrym żelazem,
w. 241 W: W takowym razie. w. 243 W: w inszym tam rynsztunku. w. 244 K: Szukać ratunku.
w. 245 K: Gdy cie nie będzie strzec sam Bog łaskawy, M: sam; W: Gdy cię nie będzie sam Bóg strzedz łaskawy. w. 246 K: żaden. w. 247 M: sąm; W: zwiesz, w. 248 K: Serce, w. 249 list — liść. w. 250 K: I marne', W: wylękniony. w. 252 W: Pojrzeć.
w. 255 K: Luc (!) cię; K i W: podepcą.
w. 257 M: ciężkim prowadzą (!); raz — cios, uderzenie, tu: otrzymana rana.
w. 258 bystrym żelazem — ostrym żelazem.