122 ZBIGNIEW MORSZTYN
Bydło wesołe już ledwo nabrane Dźwiga wymiona, które ukasane 486 Dziewki wycisną i znowu z obory Pędzą w ugory.
Tam buhaj ryczy, sroży się rogami,
Kopie i ziemię rozmiata nogami,
Tam capi grają, a rozliczną sztuką 440 Wzajem się tłuką.
A kiedy już noc czarnymi skrzydłami Świat ten okryje, nie między ścianami,
Ale w ogrodzie, w sadzie gdzie przysiędę,
Wspoczynać będę.
445 To niepodobnym swej urodzie huczy
Bąk wodny głosem, to niedźwiadek k{ru)czy,
To powtarzają pieśni ulubione Żabki zielone,
To szumią drzewa powoli ruszone 450 Gdy nimi chwieją zefiry pieszczone,
w. 433 K: już ledwie; W: ledwie już; M: już ledwo; nabrane — pełne.
w. 435 M: wycisną i znowu z obory; K: wycisną wnet i zaś z obory; W: wycisną w ten czas i z obory. w. 438 M: zięmię.
w. 439 K i W: capi skaczą; grają — igrają (a może beczą?), w. 443 K i W: Lecz w sadzie abo w otwartej stodole. w. 444 K i W: Spoczywać wolę; wspoczynać [stp.] — spoczywać.
w. 445 W: Tam niepodobnym.
w. 446 bąk wodny — ptak z rodziny czapli; niedźwiadek k{ru)czy — turkuć podjadek z rodziny świerszczy; jego donośny głos można słyszeć wieczorami od maja do lipca; M: kni-czy (!).
To wonność z ro(s)ą wydawają zioła,
Pociechy zgoła,
To czyste wody w przejrzystym strumieniu Szemrzą spadając z góry po kamieniu,
455 Aż i na młyńskie woda lejąc koło Szumi wesoło.
Kiedy też księżyc swe pełne kieruje Koła, że ledwie dniowi ustępuje,
Jakież przechadzki lub między łąkami,
480 Lub nad stawami?
Skoro zaś słońce Lwa srogiego mija,
Tam się ochoczo gospodarz uwija,
By mu co prędzej sierp pożynął krzywy Dojźrzałe niwy.
465 Tam się nasłuchać robotniczej noty,
Którą więc sobie dodają ochoty,
Że choć już druga od prace omdlewa,
A przecię śpiewa.
w. 451 M: wonność z rolą; K: To wonność z rosą dają wszytkie zioła; W: To wonność z rosy dają wszytkie zioła.
w. 453 M: było najpierw przezrystym, poprawione na przejrzystym.
w. 455 K i W: lecąc koło.
w. 458 M: ustępuję.
w. 459 K: Takież; W: Jakie.
w. 461 K i W: A skoro słońce; słońce Lwa srogiego mija — słońce pod znakiem Lwa od 23 lipca do 22 sierpnia, w. 462 K i W: gospodarz wesoło; M: gospodarsz. w. 463 M i K: pożynął; W: pożynał. w. 464 K i W: Dojrzałe.
w. 465 nasłuchać robotniczej noty — nasłuchać się pieśni żniwiarzy.