Votum17

128 ZBIGNIEW MORSZTYN

Wetując przeszłych wycierpianych czasów Bied i niewczasów.

Lub też z martwymi siadszy bohatyry Czytać (n)a wieki dzisiejsze satyry,

⁵⁸⁵ Aż on(ą) moją zabawką jedyną Złe chwile miną.

Chcesz li też widzieć moje pożywienie?

Wiesz wprzód, że mało pragnie przyrodzenie? Cóż mi po więcej? Czegóż mi potrzeba,

⁵¹⁰    Gdy mam dość chleba?

Przy tym jagniątko, cielę, postawiony Na wycięgaczu wół, wieprz ukarmiony, Indyk, gęś, kura, nabiały, jarzyny —

Nie masz przyczyny

⁵¹⁵ Na głód narzekać, choć tego w komorze Mojej nie znajdziesz, co posyła morze

w. 534 W: na wieki; K: na (lub za) wieki; M: za wieki. w. 535 K i W: Aż oną moją zabawą jedyną; zabawka — tu: zajęcie; M: ono.

w. 537 M: widzieć; K i W: wiedzieć.

w. 538 K i W: Wiedz, że niewiele pragnie przyrodzenie. w. 540 M: mąm.

w. 542 K i W: Czasem i wołek, indyk utuczony. w. 543 K: Gęś, kura, nad to nabiały, jarzyny; W: Gdy kura, nadto nabiały, jarzyny.

w. 544 K i W: Cóż głód uczyni? w. 545—548 Zamiast nich w K i W:

Już tego w mojej nie najdziesz komorze,

Co wiec ostatnie posyła tu morze,

Rad bym się obszedł bez kramu na wieki I bez apteki.

I co niezbędna żądza przyczyniła Wymysłów siła.

Wystałe piwko domowej roboty,

⁸⁵⁰1 to więc doda gościowi ochoty,

Jeśli też można z lepszego rodzaju Albo z Tokaju,

Lub w domu także sycony miód stary, Przyjemne pszczółki pracowitej dary,

⁵⁵⁵ Lub na ostatek czysty i łagodny

Jabłecznik chłodny.

A kiedy jeszcze do pożycia swego Spółtowarzysza będziesz miał lubego, Będzie-ć świat kwitnął, lata, co-ć się krócą, Wzad ci się wrócą.

Fraszka są wszytkie nieporachowane,

Z samego serca ziemie wykopane Na marną szczęścia płochego zapłatę Kruszce bogate.

w. 549 K i W: piwo; M: piwko; wystałe — *tj. dojrzałe, dobre do picia.

w. 551 W: można lepszego rodzaju; z lepszego rodzaju — tj. wina.

w. 552 Tokaj — miejscowość na Węgrzech znana z uprawy winorośli i przyrządzania wina o tejże nazwie.

w. 553 W: w domu jaki; sycony miód — miód specjalnie Warzony i przygotowywany; ceniony napój.

w. 554 K: pszczółek pracowitych; W: pczolek pracowitych.

w. 558 K: miał miłego.

w. 559 K: co się.

w. 561 W: nie przerachowane.

w. 563 W i K: szczęścia; W: płonnego.