Votum12

118 ZBIGNIEW MORSZTYN

^8M Lecz widzę, że to nie filozofija Rolą sprawować, potrafię w to i ja.

Nic łac(n)iejszego, jako się nauczyć:

Orać, siać, włóczyć.

Czy nie trudniejże w zawartym obozie ⁸⁷⁰ 1 rok o jednym gnarować się wozie?

Ten miasto brogu, ten jest u żołnierza Miasto szpiklerza.

To prawda, że też choć się gdzie nie siało,

Jakom już wspomniał, przecie się młacało I z sąsieków się bierało, ach, za nie Nie karz nas, Panie!

Bywało i to, że się domyśliła Sama czeladka i czasem wodziła Karpie z rogami lub tłuste sikory ⁸⁸⁰    Z cudzej obory.

Ale do roli wracam się od wojny:

Czy nie lepiejże żywot wieść spokojny?

w. 367 K i W: łacniejszego; M: łacwiejszego. w. 368 K i W: Siać, orać, włóczyć. w. 370 gnarować się — żywić się, gospodarować, w. 371 miasto — zamiast; bróg — sterta, stóg siana lub zboża, zabezpieczony daszkiem wspartym na czterech drągach, w. 372 K: szpichlerza. w. 374 młacało — od młócić.

w. 375 sąsiek — w stodole jedno z dwu miejsc po obu stronach klepiska, służące do składowania zżętego zboża, oddzielne dla różnych gatunków zbóż; W: ach, Panie! w. 376 W: Nie karz nas za nie. w. 377 K i W: domyślała. w. 378 K: czasem wadzała; W: często wadzała. w. 379 Karpie z rogami — przenośnie: woły; sikory — ^tu przenośnie: krowy.

Nie lepszaż dola w spokojnym żywocie Niż w tym kłopocie?

³³⁵ Niech każdy przyzna, czy nie droższe złota Wszytkie godziny takiego żywota,

Gdy pańskie dwory, wyniosłe kominy Ich gęste dymy

Wzgardzę, gdy prozen lichwy i wszelkiego ³⁹⁰ Długu mogę się obejść do nowego

Tym, czym mię Pan Bóg na ten rok obdarzy,

Aż w drugim zdarzy.

Będę swój własny zagon pługiem krzywym Orał, nie będę okiem zazdrościwym ³⁹⁵ Patrzał na cudze przestrone stodoły,

Zawsze wesoły,

Zawsze bezpieczny na swoim przestanę,

Nie będą moje myśli obłąkane    _

w. 381 M: wracąm się.

w. 383 K i W: Nie lepszaż dola drugiego pasterza. w. 384 K: Niżli żołnierza; W: Niżli rycerza. w. 385—392 Słowa wymierzone przeciw życiu dworskiemu i karierze dworzanina.

w. 385 droższe złota — droższe od złota.

w. 386 K: wszystkie.

w. 387 W: wysokie kominy.

w. 390 nowego — tj. nowego zbioru.

w. 391 K: w tym roku obdarzy.

w. 392 K i W: A w drugim zdarzy.

w. 393 K i W: Będę swój własny zagon sprawiał krzywym. w. 394 K i W: Pługiem, nie będę... w. 395 W: wyniosłe stodoły, K: przestronne. w. 397 W: Zawsze wesoły.

w. 398 KiW; myśli moje; K: obieżane; obłąkane — błąkające się.