Votum10

114 ZBIGNIEW MORSZTYN

Wszytkie by jednak, wszytkie — mówię — były Znośniejsze biedy, choćby się przykrzyły ²⁹⁵ 1 jeszcze by się w nich złości niemało Wyżałowało,

Lecz to najcięższa, że i tu na ziemi Z kłopotami się biedzieć rozlicznemi,

I jeszcze ci, co na tak gorzkim chlebie,

⁸⁰⁰    Czy będą w niebie?

Bo to rzecz pewna, niech kto, co chce, mówi,

Kto wiadom, niech da miejsce rozumowi I przyzna, jeśli który żołnierz żywy Był sprawiedliwy?

⁸⁰⁵ Gdy na włość przydzie, tam dobry mierniczy,

Jak sprawiedliwie łany pograniczy:

Pustych od całych nic nie ekscypuje,

Wraz to spisuje.

I tak porządne sprawi inwentarze,

⁸¹⁰ Że się dziwują sami gospodarze,

w. 294 M: znoszniejsze; K i W: sprzykrzyły. w. 295—298 Brak w W. w. 295 K: złości w nich. w. 297 K: i w tym to wieku.

w. 298 K: Przedsię nacierpieć rozlicznych człowieku. w. 299 W: Jeszcze ci, co są na tak gorzkim chlebie; M: gor-szkim.

w. 300 K i W: Nie będą w niebie.

w. 302 K i W: Kto wiadom, a da miejsce rozumowi.

w. 303 K i W: Niech przyzna jeśli żołnierz który żywy.

w. 305 W: przyjdzie.

w. 306 W: Tak sprawiedliwie; M: łąny.

w. 307 W: nic nie odejmuje; pustych od całych — zagonów pustych od zagospodarowanych; ekscypuje — wyłącza.

Nie wiedząc tego, co rewizor nowy,

Ani połowy.

Biedny karwarz rznąc to, co żołnierzowi, Ze środka p(oł)cia, a gospodarzowi ⁸¹⁵ Kawałki tylko: jeden od ogona,

Drugi z zęboma.

To sprawiedliwość? Nuż owe karbony,

Z których dziurawy i nie nasycony Wór chcą przy srogim ludzkim uciążeniu ⁸²⁰    Napchać w ciągnieniu.

O, jakie płacze, jakie narzekania,

Jakie za nimi idą przeklinania,

Które samego dosiągują nieba,

Że miasto chleba

⁸²⁵ Łzami ludzkimi napełniają wozy,

Którymi swoje taborzą obozy,

Skąd też częstokroć przywodzi Bóg na nie Ciężkie karanie.

w. 309—310 M: inwentarsze [...] gospodarsze, poprawione na inwentarze — gospodarze.

w. 310 K: dobrzy gospodarze. w. 311 K: Nie widzą tego. w. 313 karwasz — por. przypis do w. 169. w. 314 M: płocią; W i K: połcia.

w. 317 K i W: To-ć sprawiedliwość; W: one; karbony — skarbony, puszki na jałmużnę, w. 319 W: przy ludzkim srogim.

w. 320 w ciągnieniu — przez wydzieranie innym; M: ciągnieniu.

w. 323 W: dosięgają. w. 324 miasto — zamiast.

w. 326 taborzą obozy — otaczają wozami taborowymi obozy dla ochrony przed nieprzyjacielem.