Votum03

100 ZBIGNIEW MORSZTYN

Tak przeciw wodzie płynąc, gdy ramiona Opuścisz, (prędko) powódź nieścigniona Tam (cię) zaniesie, (kę)dy niewściągniony ⁴⁰    Nurt zakręcony.

Wszytkich mieszkańców swoich świat przeklęty Zwa(b)iwszy na swe zdradliwe ponęty Na miękkim łożu piastuje zmamione,

Snem opojone.

⁴⁵ Jako więc kiedy w pogańskie krainy Ciężkie uczynił więzień przenosiny,

Od bisurmańskiej gdzie tyrańskiej ręki Ponosi męki.

Jeśli snem kiedy powieka zmrużona ⁵⁰ Od ciężkiej prace; przecie nie uśpiona Myśl go przenosi, choć w kajdanach nogi,

W ojczyste progi.]

Śni mu się, że już odrzucił okowy,

Że widzi komin, czuje dym domowy,

⁵⁵ Że już na własną wstępuje dziedzinę,

Wita rodzinę.

w. 38 K: Opuścisz powódź nieścigniona; W: Opuścisz prętko powódź niewściągniona.

w. 39 K: Tam sie (!) zaniesie, kiedy nie wściągniony; W; Tam cię zaniesie, kędy nie zebrniony; niewściągniony — nie dający się powstrzymać.

w. 42 K: Zwaliwszy; W: Zwabiwszy.

w. 43 W: łonie.

w. 45 W: I jakie kiedy.

w. 47 W: gdzie nieznośne męki.

w. 48 W: Ponosi ręki.

w. 49 W: zmorzona.

w. 53 Odtąd tekst główny według M.

Zgrzybiały ociec, laty nachylona Matka, nie o swej mocy wywiedziona, Witają drobne dziatki, ulubiona ⁶⁰    Wita go żona.

A gdy pod oną spoczynku zasłoną Troskliwy więzień pasie myśl strapioną, Aż poń okrutny przystaw zakolace Do ciężkiej prace.

⁶⁵ Porwie się nędzny, aż sen ulubiony Właśnie jako wiatr leci nieścigniony,

On po staremu — ach, wyrok surowy! — Dźwiga okowy!

Tak i ta nasza z nieba udzielona ⁷⁰ Cząstka światłości, w cieniu położona, Jako niewolnik srogiego tyrana

Władzy poddana,

w. 53—68 Brak w W; tu występują one we wczesnej redakcji „poematu szepielowskiego” jako w. 9—16 i 21—28; por. Dodatek.

w. 59 K: ulubione. po w. 60 w K:

Już zapomina i nocy niespanych,

Już łzy ociera z oczu wypłakanych Równa czystością i troskliwej owej Itakusowej.

Są to w. 17—20 wczesnej redakcji „poematu szepielowskiego” według W (por. Dodatek); równa [...] Itakusowej — równa Penelopie, żonie Odyseusza, króla Itaki, która wiele lat oczekiwała powrotu męża spod Troi. w. 62 K: łakomą.

w. 63 przystaw — strażnik, dozorca.

w. 69 K: Tak ci to nasza z nieba odzielona.

w. 70 M i K: cięniu.

W. 71—72 W W tu w. 75—76.

N. 1/215 (Zb. Morsztyn: Wybór wierszy) — 14