Kapitalizacja zgodna z dołu 25
Kn =(l+i)Kn_1
dla n=0,1,2,...
(2.2)
Kapitalizacja z dołu
Kn=K0(l+i)n
dla n=0,1,2,...
(2.3)
Z równania (2.2 ) wynika, że kolejny n-ty wyraz ciągu {Kn} powstaje przez pomnożenie wyrazu poprzedniego przez stały czynnik (1+i). Oznacza to, że ciąg ten jest ciągiem geometrycznym o wyrazie początkowym K0 oraz ilorazie (1+i).
Zasada oprocentowania złożonego. Kapitalizacja z dołu.
Wersja dyskretna
Końcowa wartość kapitału Kn jest n-tym wyrazem ciągu geometrycznego o wyrazie początkowym K0 oraz ilorazie (1+i).
Równania (2.1), (2.2) i (2.3) są matematycznym modelem zasady oprocentowania złożonego przy założeniu kapitalizacji zgodnej z dołu.
Czynnik (1+i)n występujący we wzorze (2.3) nazywamy czynnikiem oprocentowania złożonego lub czynnikiem wartości przyszłej w oprocentowaniu złożonym.
Wartość procentu należnego za n-ty okres w przypadku kapitalizacji z dołu możemy wyznaczyć, mnożąc wartość kapitału na początku tego okresu Kn., przez stopę i.
AKn =Kn -Kn_, =K0(l + i)n ~K0(1 + i)11-1 =iKn_,
(2.4)
Natomiast wartość procentu należnego za n początkowych okresów bazowych (n lat) wyznaczamy ze wzoru:
Kapitalizacja z dołu Procent za n początkowych okresów
r=Kn-K0=K0[(l+i)n-l]
dlan=0,1,2... (2.5)