jp1450 1550
9

Typy puginałów wg Seitza: a,b-tarczowy, c-tzw. antenowy, d-pierścieniowy, e-burgundzki, fg-tzw. baselard, h-szwajcarski, i,j-nerkowy, k,m-z rękojeścią mieczową, n-tzw. uszaty, o-tzw. cinąuedea.

C. Kordy i tasaki.

Kordy były dość powszechnie używane w XV wieku, były tanie, ceny ich nie przekraczały ośmiu groszy. Miały one kształt wielkiego noża, o głowni prostej lub nieco wygiętej, krótszej niż miecze, z rękojeścią asymetryczną i trzonem nitowanym w poprzek. Noszono je przy lewym boku na rapciach (długie okazy) albo przetknięte przez otwór w skórzanym sączku zawieszonym u pasa. Były one popularne wśród służby zbrojnej rycerzy, ale i sami rycerze ich używali.

Tasaki używano rzadziej od kordów. Głownia ich jest jednosieczna, prosta lub lekko wygięta, niekiedy rozszerza się przy sztychu, krótsza od mieczowej. Rękojeść symetryczna mieczowa, pod koniec XV wieku pojawiają się jednak tasaki o rękojeści asymetrycznej orientałizującej, z trzonem nachylonym w stronę ostrza. Sporadycznie używane były przez jazdę, raczej stosowano je jako broń codziennego użytku i podróżną.

D. Puginały.

Puginał, wraz z rozpowszechnieniem się zbroi płytowych noszony był przez rycerzy przy prawym biodrze. Było wiele rodzajów puginałów. Według budowy rękojeści wyróżnia się : nerkowe, jelcowe, tarczowe, uszate i „basilardy”. Najbardziej pospolite były tarczowe, używane aż do połowy XVI wieku. Jest to rodzaj noża o długiej i wąskiej głowni z kończastym sztychem oraz symetryczną