Przebieg czasowy opisanych zmian niektórzy próbują przedstawić w postaci łatwej do zapamiętania reguły 5 „trójek": skóra praczek widoczna
na opuszkach palców, pp 3<jalpzych ęrodzipaęh—początek tych zmian na dłoniach, pp 3 dniach — wyraźny obraz <&órypraczek na całej powierzchni dłoniowej, po 3 dalszych dniach —^początekoddzielania się naskórka, pp ^tygpfiąiąęh — naskórek ręki można zdjąć wraz z paznokciami jak rękawiczkę.
Proces ten zależy jednak w dużym stopniu od temperatury wody, w której zwłoki się znajdują. Tak np. w temperaturze wody równej,19°G naskórek ulega oddzieleniu już j>o 3 dniach, natomiast w temperaturze 5°C ujawnienie się tych zmian wymaga co najmniej jednego miesiąca. Ogólnie biorąc, zmiany gnilne w zwłokach przebywających w wodzie pojawiają się później niż na powietrzu o tej samej porze roku, a w zbiornikach zimnej wody (w jeziorach górskich) zwłoki mogą przez lata nie podlegać gniciu, nie wypływają na powierzchnię, pozostają w głębi i ulegają przemianie tłuszczoworwoskow^j (począwszy od trzeciego miesiąca).
Obecnie skutki głodu można spotkać u dzieci i u osób niedołężnych lub u osób /.cuiikniętychlub'przypadkowo uwięzionych w warunkach katastrofy. Zdarzały «ię przypadki umyślnego odmawiania pokarmu osobom umysłowo chorym uzależ nionym od otoczenia. Niszczące działanie głodu jest związane z bilansem emu getycznym organizmu. Brak pokarmu doprowadza stopniowo do wyniszczenia głodowego i zahamowania przemiany biochemicznej. Przebieg śmierci głodowej może mieć jednak różną szybkość, często zależy od odporności indywidualne! Zmiany organiczne w następstwie długotrwałego głodu powstają z wyraźnym opóźnieniem w stosunku do następstw będących wynikiem braku płynów (odwod nienie).
W obrazach śmierci głodowej dominuje wyniszczenie z zanikami tkanki pod skórnej, tłuszczowej i z zanikami narządów oraz ze zmniejszeniem masy ciała nieraz do kilkunastu kilogramów. Obrazy wyniszczenia głodowego były zjawi* kiem codziennym w obozach koncentracyjnych (charłactwo) i zostały szczegółowo opisane w literaturze polskiej. Różnicując i oceniając takie przypadki, należy ostrożnie rozważyć okoliczności głodzenia i ewentualnie uwzględnić inne przy czyny chorobowe, które, zwłaszcza u małych dzieci, mogą prowadzić do zaburzeń metabolicznych i wtórnego wyniszczenia na skutek niedoborów pokarmów (np zespoły zaburzeń wchłaniania, niedobory białka, enzymopatia, niedokrwistość, marskość wątroby, choroba nowotworowa).
Brakuje dokładniejszych statystyk i szerszych ocen tego społecznie niepokojącego zjawiska, jakim jest znęcanie się i zadawanie obrażeń dzieciom przez osoby dorosłe Praktyka opiekuńczo-sądowa i sądowo-lekarska pokazują, iż przypadki tego rodzaju nie należą do zupełnych wyjątków. Zwłaszcza często notowane są w kręgach marginesu społecznego, w rozpadających się rodzinach alkoholików Mogą one także być wyrazem perwersjiizboczeń (sadyzm, pedofilia). Najczęściej są to sytuacje dziecka niepożądanego lub nadużycie siły przez rodziców. Zadawn nie obrażeń jest związane z urazami tępymi, jak np. bicie po głowie, uderzanie o przedmioty otoczenia, wykręcanie rąk, szczypanie, zadawanie razów pięściami IIl>. Częste w tych przypadkach są uszkodzenia klatki piersiowej ze złamailirmu żeber, złamania czaszki, stłuczeniaskÓryTttUęśru. W przypadkach systematycznego znęcania się óBśórwnjh ślę no plecach, pośladkach, kończynach ślady ciężkiego