Obraz
0

zachowania i pewne właściwości. Dla każdej roli istnieje definicja, cechy osobowe. Jeśli jednostka podda się wymaganiom jakie narzuca jej społeczeństwo zyskuje wówczas aprobatę, jeśli nie, czekają go negatywne sankcje.

c) Rodzaje oczekiwań związane z rolą społeczną.

-    oczekiwania typu „musi”-stanowią najważniejszą część każdej roli, oczekiwania, których nie można zignorować, jeśli się je zignoruje czeka sankcja prawna.

-    oczekiwania typu „będzie”-nie są zainicjowane przez prawa i sądy, przeważająsankcje negatywne, osoba spełniająca te oczekiwania i&szacunck innych ludzi, osoba taka jest postrzegana jako wzór dla innych.

-    Ticzekiwania typu „może” - wiążą się z sankcją pozytywną.

Zagadnienie 11

Postmodernizm - to prąd myślowy, powstały w II poł. XIX., odwołujący się do poczucia końca historii i wielkich narracji, a także typ świadomości jak i sposób uprawiania literatury czy refleksji o społeczeństwie. Centralnym zagadnieniem i tematem w postmodernizmie jest Opozycja pomiędzy pojęciem nowoczesności i nonowoczesności. Punktem wyj ścia staje się refleksja Webera i Simmla dotycząca refleksji ..odczarowania” świata, czyli pozbawienia uprawomocnień dostarczanych wcześniej przez religię, o charakterze ostatecznym i niewzruszonym. Zjawisko to nosi nazwę sskuJgjjzacji. Postmodernizm jest także krytyką oświecenia (wtedy wykreowany został modernizm), gdyż tę epokę charakteryzuje bezruch ideologiczny odwołujący się do utopii przyszłości.

Cechy postmodernizmu:

•    Rezygnacja z wartości uniwersalnych zawartych w metanarracjach

•    Antyracjonalizm

•    Liczy się teraźniejszość

•    Koniec historii jako procesu linearnego

•    Nie są realizowane żadne „wielkie cele”

•    Podstawowym tematem rozważań jest rynek

•    Akceptacja sukcesu ekonomicznego

•    Odrzucenie myślenia binarnego (myślenia w kategoriach opozycji: „albo...albo...”)

•    Pojęcie różni, która nie jest bytem, lecz forma doświadczania świata poprzez różnice i współzmienność

•    Pluralizm i tolerancja są wartościami

•    Afirmacja mniejszości

•    Zanikanie różnic pomiędzy kulturą popularną i elitarną

•    Stanem kultury jest zgiełk i nieróżnorodność

Główni przedstawiciele: M. Foucault, G. Deleus, R. Rorty, Umberto Eco Zagadnienie 12

Substancjalne i funkcjonalne ujęcie religii

Substancjalne- definiuje religię jako wiarę w inną rzeczywistość, odróżniona wyraźnie od doczesnej rzeczywistości; jest transcendentna. Nazywana bywa przez zwolenników szeregiem pojęć takimi jak: Bóg, nadprzyrodzoność, świętość, święty kosmos, siła wyższa. Codzienność jest jej podporządkowana. Substancjalne ujęcie religii nadaje się do badania religijności zdefiniowanej przez instytucje religijne, odróżnienia zjawisk religijnych od niereligijnych. Przedstawicielami tego ujęcia są: M. Eliade, G. Le Bras, R. Otło, P. Berger Funkcjonalne- nawiązuje do ujęcia E. Durkheima; religia jest systemem powiązanych ze sobą wierzeń i praktyk odnoszących się do rzeczy świętych tzn. niewyodrębnionych i zakazanych wierzeń i praktyk łączących wszystkich wyznawców w jedną wspólnotę moralną zwaną