- młodzież zdobywała umiejętności konstruktywnego radzenia sobie z trudnościami;
- zminimalizować czynniki ryzyka;
- wykorzystywać i rozwijać mocne strony społeczności uczniowskiej (czynniki chroniące).
W czasie spotkań z radą pedagogiczną szkoły przedstawiamy zbiorcze wyniki badania ankietowego, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych poziomów klas. Wspólnie z gronem pedagogicznym dokonujemy diagnozy sytuacji w szkole w zakresie: podstawowych trudności doświadczanych przez uczniów tej szkoły, czynników ryzyka (zjawisk społecznych nasilających tendencje do sięgania po środki odurzające) oraz czynników chroniących. Kolejnym krokiem jest wspólne poszukiwanie rozwiązań - część przedstawionych wyżej zadań i zaleceń profilaktycznych to efekt naszych spotkań z nauczycielami. My koncentrowaliśmy się głównie na strategiach wspierania rozwoju pozytywnych więzi grupowych w szkole i poszczególnych klasach.
Efektem powyższych działań jest sformułowanie specyficznych, adekwatnych do potrzeb danej szkoły zadań profilaktycznych - na tym etapie podejmowane są decyzje np. o utworzeniu grupy liderów, poszerzeniu współpracy z rodzicami, podjęciu współpracy z innymi placówkami zaangażowanymi w wychowanie, zorganizowanie warsztatów dla osób zmotywowanych do podejmowania samodzielnych działań profilaktycznych.
Spotkania dla rodziców
- Wypracowanie zakresu aktywnego udziału rodziców w szkolnym systemie profilaktyki uzależnień.
Na spotkania z rodzicami poszczególnych klas (I-II) przeznaczamy 1,5 godziny, oczekujemy udziału wychowawców klas. Spotkania powinny odbywać się w trakcie wywiadówek (największa frekwencja rodziców).
Zajęcia warsztatowe w klasach pierwszych i drugich
(dwa trzygodzinne spotkania w odstępie nie dłuższym niż 3 dni) Zajęcia mają charakter psychoedukacyjny - prowadzone są metodami aktywnymi, wiedzę o mechanizmach uzależnienia mło-
dzież zdobywa doświadczając zaaranżowanych w czasie zajęć sytuacji - psychodram, dyskusji, ćwiczeń.
Zajęcia warsztatowe w klasach są doskonałą okazją do przyjrzenia się, jak społeczność klasowa radzi sobie z osobami, które sięgają po środki odurzające, namawiają bądź handlują narkotykami. To szansa na wyprowadzenie problemu na światło dzienne, refleksję nad tym, co dzieje się w klasie i w szkole, podejmowanie świadomych decyzji.
W ankiecie zapotrzebowania umieszczamy pytanie o osoby obdarzane największym zaufaniem - spośród nauczycieli i uczniów, następnie zapraszamy do współpracy osoby, które otrzymały najwięcej wyborów.
Ideą tej części programu jest dotarcie do nieformalnej sieci wsparcia, dostarczenie podstawowych umiejętności konstruktywnego radzenia sobie z trudnościami osobom, które w naturalny sposób pomagają innym, ale także są często modelami zachowań (konstruktywnych bądź destrukcyjnych) w swojej grupie (np. w klasie).
CELE:
- integracja grupy uczniów zmotywowanych do niesienia pomocy innym;
- odkrywanie swoich mocnych i słabych stron w kontakcie z drugim człowiekiem;
- identyfikacja własnych motywacji do pomagania innym;
- rozwijanie podstawowych umiejętności pomocy psychologicznej.
Zajęcia warsztatowe mogą być prowadzone w piątek i sobotę, dlatego uczniowie, którzy decydują się na udział w całych zajęciach, powinni być zwolnieni z piątkowych zajęć szkolnych.
Codzienne działania przynoszą liderom, prócz satysfakcji, sporo trudności. Jeżeli umożliwi się im systematyczne przepracowy-