Charakterystykę przepustowości filtra typu WW1-S, produkcji WSK Wrocław, w funkcji lepkości czynnika przedstawia rysunek 4.6.
Inną wielkością charakteryzującą filtr jest średnia prędkość przepływu czynnika. Określa ją iloraz godzinowej wydajności filtra przez ogólną powierzchnię płaszczyzny roboczej wkładu filtracyjnego.
Przy oczyszczaniu czynnika, równocześnie z osadzaniem cząstek zanieczyszczeń w materiale filtracyjnym, który działa jak sito, następuje adsorpcja mechanicznych zanieczyszczeń na powierzchniach wewnętrznych porów, kanałów i włosków materiału filtracyjnego. Jest ona funkcją czasu kontaktu oczyszczanego czynnika z materiałem filtracyjnym, który obrazuje średni czas przepływu czynnika przez
■ materiał przegrody. Wyznacza się go dzieląc grubość roboczej części układu przez średnią prędkość przepływu. Za pomocą tego wskaźnika można porównywać różne filtry powierzchniowe i wgłębne (objętościowe).
Powierzchnia właściwa filtra jest stosunkiem ogólnej płaszczyzny roboczej wierzchni filtru do jego wydajności godzinowej. Wielkość powierzchni właściwej arakteryzuje natężenie działania filtra na jego powierzchni.
Objętość właściwą filtra określa się stosunkiem ogólnej objętości części roboczej wkładu filtracyjnego do godzinowej wydajności filtra. Wielkość objętości właściwej filtra charakteryzuje natężenie pracy filtra w wewnętrznych warstwach przegrody filtracyjnej.
Współczynnik porowatości filtra wyznaczany jest w procentach jako stosunek •bjętości porów w materiale wkładu filtracyjnego do ogólnej objętości części wkładu.