OMiUP t2 Gorski3

Rys. 5.32. Systemy rozmieszczenia rurek w ścianie sitowej: a) rozmieszczenie rurek na koncentrycznych obwodach, b) rozmieszczenie w układzie szeregowym, c) rozmieszczenie w układzie heksagonalnym

Najczęściej spotykanym sposobem rozmieszczenia rurek w ścianie jest układ heksagonalny (rys. 5.32c), w którym środki otworów pod rurki znajdują się na wierzchołkach trójkątów równobocznych.

Układ heksagonalny zapewnia najgęstsze rozmieszczenie rurek przy założeniu stałej podziałki.

Ściany sitowe, wraz z zamocowanymi w nich rurkami, tworzą baterię grzewczą (lub chłodzącą). W zależności od wymiarów wymiennika ciepła (głównie długości), rodzaju wymiennika, a przede wszystkim od występującej różnicy temperatur i rodzaju zastosowanej kompensaq'i termicznej, ściany sitowe mocowane są w wymienniku w jeden z następujących sposobów:

—    na stałe z obu stron wymiennika,

—    jedna ściana na stałe, druga przesuwnie,

—    jedna ściana na stałe, druga swobodna (w wymiennikach o parzystej liczbie przepływów), czyli z tak zwaną wewnętrzną głowicą swobodną.

43