P1070432

Ćwraenia w procesie autoterapii i profilaktyki najHfstaych dolegliwości j dysfunkcji narządu ruchu Część praktyczna

3.1.12. Mięsień groszkowaty (samodzielna relaksacja str. 47)

Lokalizacja w ciele: mięsień głęboki miednicy łączący kość udową z kością krzyżową.

Czynność: rotacja na zewnątrz oraz odwodzenie w biodrze.

Norma elastyczności: z siadu rozkrocznego, w podporze z tyłu na ramionach, kolano jest zgięte do kąta prostego, pięta skierowana na zewnątrz. Kolano puszczone swobodnie do wewnątrz spoczywa na podłożu w przypadku kobiet, u mężczyzn nieco (około 10 cm) nad podłożem.

B Efekty przykurczu (wskazania do relaksacji):

- brak normy elastyczności mięśnia;

- ból tylno-bocznej powierzchni pośladka oraz kończyny dolnej;

- ograniczona ruchomość w stawie biodrowym (bolesność podczas ruchów rotacji w biodrze);

- ból o topografii rwy kulszowej;

- ból kolana w środku (w przypadku braku zmian chorobowych w stawie);

- ból podbrzusza (w przypadku braku innych obiektywnych przyczyn);

- częste oddawanie moczu (w przypadku braku innych obiektywnych przyczyn);

- współdziała z innymi grupami mięśni w obrębie miednicy w tworzeniu hiperlordozy lędźwiowej (rozdział „Mięśniowe zniekształcenia naturalnych krzywizn kręgosłupa lędźwiowego”).

PRM mięśnia gruszkowatego z osobą pomagającą (przestrzegaj zasad PRM — rozdział „Poizometryczna relaksacja mięśni” str. 11).

Pozycja: kolano osoby ćwiczonej w osi ciała (fot. 28).

Ruch: osoba pomagająca powoli wykonuje ruch przesuwania stopy na zewnątrz co daje w efekcie rotację w biodrze do wewnątrz. W czasie ćwiczenia pojawi się niewielkie uczucie rozciągania w okolicy pośladka, kości krzyżowej, uda lub kolana o czym informuje osoba ćwiczona. Należy zatrzymać wtedy ruch i wykonać nacisk wewnętrzną częścią stopy na dłoń osoby pomagającej.

PRM mięśnia gruszkowatego z osobą pomagającą.

Nacisk powinien trwać od 8 do 10 sekund. W trakcie nacisku powinno ustąpić odczuwane wcześniej rozciąganie. Po wykonaniu nacisku należy kończynę rozluźnić i pozostawiając ją w tej samej pozycji kontynuować ćwiczenie do momentu, kiedy odczuwanie rozciągania wywołanego ruchem w trakcie nacisku na dłoń osoby pomagającej nie ustępuje (o czym zasygnalizuje osoba ćwiczona). To moment zakończenia ćwiczenia.

Następnie zmiana strony rozciąganej.

Ćwiczenie należy wykonywać 1 x dziennie lub 2 x dziennie w odstępie 12 godzin.

3.1.13. Mięsień piersiowy większy

Lokalizacja w ciele: klatka piersiowa,między barkiem a mostkiem.

Czynność: przesuwanie barków w przód, dociskanie dłoni do siebie przy ramionach wyciągniętych przed siebie.

Norma: w leżeniu na plecach łokieć ręki zwisającej poza krawędzią łóżka i skierowanej w górę (nad głowę), znajduje się ok. 5 cm poniżej barku (kąt zwieszenia jak na zdjęciu). Położenie wyższe łokcia świadczy o przykurczu.

Efekt przykurczu (wskazania do relaksacji):

-    garbienie pleców;

-    ból przeszywający w klatce piersiowej;

-    ból za mostkiem (objawy pseudokardiologiczne);

-    bóle piersi u kobiet (w przypadku braku innych przyczyn);

- ból ręki od barku promieniujący aż do kciuka;

- uczucie „kłębka” w krtani.

WERSJA I

Samodzielna relaksacja mięśnia piersiowego większego.

Pozycja: połóż się na plecach na stole lub brzegu łóżka tak, aby bark znajdował się poza krawędzią (fot. 29).

Samodzielna relaksacja mięśnia piersiowego.