P1090425

wanych uszczelnień, co znacznie podraża koszty i utrudnia przemysłowe zastosowanie metody.

W przypadku smarowania hydrodynamicznego przed ciągadłem umieszczona jest tu lejka o odpowiedniej konstrukcji, w której na skutek zabierania smaru przez ciągniony teriał wytwarza się wysokie ciśnienie, osiągające maksymalną wartość w płaszczyźnie w ścia materiału do ciągadła. Wytworzenie się ciśnienia jest wynikiem działania sił lepkości J szczelinie pomiędzy tulejką a ciągnionym materiałem.

Do głównych zalet ciągadeł ciśnieniowych o smarowaniu hydrodynamicznym należy zaliczyć m. in. możliwość intensyfikacji procesu, zmniejszenie siły ciągnienia i zużycia clą, gadeł. Główną wadą tych narzędzi jest brak ciśnienia smaru w początkowej fazie procesu ciągnienia.

3. PRZEBIEG ĆWICZENIA

3.1.    Program ćwiczenia

Program ćwiczenia obejmuje:

• zapoznanie się z budową i działaniem ciągarki ławowej,

-    zaostrzenie końcówek prętów,

-    ciągnienie prętów z różnymi odkształceniami.

3.2.    Opis stanowiska

Proces ciągnienia należy realizować na jednożyłowej ławowej ciągarce łańcuchową o sile ciągnienia P_e = 50 kN (rys. 12.9 - ćwiczenie 12).

Końce prętów przed ciągnieniem należy zaostrzyć na długości ok 150 mm na kowar-ce, w walcarce kuźniczą lub przez wciskanie bezpośrednio w ciągadło za pomocą wci-skarki hydraulicznej

Do ciągnienia zależy zastosować ciągadła stałe wykonane z węglików spiekanych w oprawie stalowej

3.3. Wykonanie prób

Po zapoznaniu się z budową i działaniem ciągarki ławowej należy:

-    dokonać pomiarów cech geometrycznych przekrojów poprzecznych prętów przed ciągnieniem za pomocą mikrometru z dokładnością 0,01 mm. Materiał prętów oraz kształt należy dobrać według wskazań prowadzącego ćwiczenie,

-dla łatwego wyznaczenia współczynnika X| (wzór 11.6) oraz wskaźnika Si (wzór 11.5) należy na pręcie wsadowym nanieść dwie rysy odległe od siebie o wartość 1₀’ = 100 mm. Odległość tę należy zmierzyć suwmiarką z dokładnością 0,1 mm,

-    zaostrzyć końcówkę pręta,

-    nanieść środek smarujący na pręt i ciągadło, i przeciągnąć pręt na żądany wymiar,

-    dokonać pomiarów cech geometrycznych przekroju poprzecznego otrzymanych prętów oraz odległości pomiędzy naniesionymi rysami l|’, używając przyrządów pomiarowych jak dla prętów przed ciągnieniem,

-    obliczyć wskaźniki odkształcenia,

I obliczyć siłę ciągnienia, naprężenie ciągnienia oraz współczynnik wytężenia