P6240330

P6240330






Jan Kalwin, twórca drugiego głównego, obok luteranizmu, nurtu reformaci

kandydaturą Walezego stanowiło najwięksi wyzwanie dla francuskiego posła.

De Monluc wraz z gronem polskich i W ; współpracowników starał się na wszelkie st)J!S pomniejszyć rzeczywisty udział Henryka św. Bartłomieja”. Ale ostatecznie nie ta —1

propaganda usunęła obawy. Ustrój RzeczypoJ dawał większe gwarancje bezpieczeństwa 1 protestantom niż sterty obietnic. Złowieszczo w uszach francuskiego posła musiały zabrzmieć Spodskarbiego koronnego Hieronima Bużeńskietn ^ raczej Walezy jako monarcha będzie musiał bać sj» * poddanych, niż oni jego. Niemniej, spoglądając na realia ówczesnej monarchii we Francji, wydaje się, ^ pozycja władcy Rzeczypospolitej i tak wydawała^ bardziej bezpieczna, a skuteczność jego władzy | większa.

Przypieczętowaniem prawnym tolerancji religijnej w Rzeczypospolitej stało się zawiązanie w jej obronie konfederacji warszawskiej na sejmie zimą ■

1573 r. Gwarantowała ona nie tylko swobodę wyznania, ale i dostęp różnowierców do urzędów państwowych. Echa „nocy św.

Bartłomieja” pobrzmiewają w tym dokumencie wyraźnie, zwłaszcza^J w deklaracji nieprzelewania krwi z powodu różnic wiary i w zobowiązaniu się do przeciwstawienia władzy, która wszczęłaby represje na tle religijnym.

Kwestie wyznaniowe nie były oczywiście jedynymi rozpatrywanymi w walce wyborczej, ale miały istotną wagę.

Rzeczpospolita upomniała się także o tolerancję we Francji.

Wśród polskich postulatów zgłoszonych przez polskich posłów przed oddaniem tronu francuskiemu królewiczowi znalazło się żądanie swobód wyznaniowych dla hugenotów.

Ich potężną twierdzę La Rochelle bez powodzenia próbował zdobyć Henryk Walezy, gdy w maju 1573 r. został wybrany na władcę Rzeczypospolitej.

olna el


Zbroja Henryka Walezego (ta zapewne służyła do parady),


obejmujące władzę na si Administrowały, ściąga kapturowymi, stanęły r nowego monarchy. Zas< dochodziła do głosu jui sytuacji zaistniała potr H ciągu XVI w. S2 dzięki sukcesom tzw. r czyli min. odebranie n przyniósł osłabienie p< sukcesem było doprov wszystkich swoich pr;


878


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Slajd2 Plan prezentacji: Pojęcie palladianizmu Twórca palladianizmu Główne cechy willi palladiańskic
Jan Kalwin: (1509-1564), teolog, prawnik i hellenista, byl podobnie, jak Luter
b.    Kazimierz Antoni Jeżewski c.    Jan Kalwin d.
doc. dr Jan Gurba Dyrektor Biblioteki Głównej UMCS (1970-1975). Oddział Informacji Naukowej
5 Znanym reformatorem związanym z pedagogiką byt także Jan Kalwin. W oparciu o doświadczenia Sturma,
LOTNICTWO WOJSKOWE Wojno światowo udowodniło niezbicie prawo lotnictwo do nozwy czwartej broni główn
40 (359) 40 mowy drogą najkrótszą, by się dostać z jednego głównego momentu gło-ski s do drugiego gł
tilSTUłtlA Lilii KAI U HY Marcin Luter przybijający tezy do drzwi kościoła Jan Kalwin (po
Jan Cieciuch Na drugiej z nich, w 1949 roku w Boulder, przyjęto model psychologa-praktyka. który - w
Jan Cieciuch nia drugiego. Popper obstaje przy twierdzeniu, że teorie nie są budowane na podstawie
Sejm Czteroletni 1788-92 ■    główne cele: przeprowadzenie gruntownych reform w Polsc
Historia oraz główne nurty w żegludze pasażerskiej Dawniej statki pasażerskie stanowiły jedyny środe

więcej podobnych podstron